Boeiend tot de laatste pagina

Afwisselend bevinden we ons in 1986 en 2016. Eddie kijkt als volwassen man in 2016 terug naar 1986, waar hij met zijn vriendenclub een lijk vind, waarvan de ledematen verspreid in het bos liggen en het hoofd ontbreekt. Wie is vermoord, maar nog interessanter: wie is de dader? Afwisselend vertelt Eddie als 12-jarig kind en 42-jarige man zijn verhaal en hoe hij en zijn vrienden zich ontwikkelen. Als kinderen geven ze elkaar signalen, door met krijt tekeningen te maken. Maar na 30 jaren komen de krijttekeningen zomaar weer terug. Leidt dit tot de ontknoping? De hoofdstukken zijn kort, 1986 en 2116 wisselen elkaar snel af en vrijwel elk hoofdstuk eindigt met een cliffhanger, waardoor je geneigd bent door te lezen tot het kwartje valt. Als niet-thriller lezer werd ik zeker gegrepen door dit boek. Het is boeiend tot de laatste pagina, door de snelle en onverwachte wendingen die het verhaal neemt. Pas op het laatste moment valt de puzzel in elkaar. En zelfs dan geeft Tudor nog een laatste schop aan het verhaal. En hoewel het los staat van de inhoud, is ook de omslag – die aanvoelt als een krijtbord – een ervaring in je handen.