veelzijdige thriller, favoriet!

Het Dossier stijgt boven een groot deel van de thrillers uit en is een intelligent, goed doordacht boek, waarbij alle lijntjes weer bij elkaar komen. Het brengt boeiende en originele onderwerpen op een goede manier bij elkaar; de orgaanroof, het voormalige DDR, Stasi-regime, kunstvervalsing, een trauma vanuit gevangenschap, een verdwenen baby, creatief talent, kunststromingen en mooie schilderachtige beschrijvingen van de natuur. Deze lijnen leiden tot spanning, moord, psychologische ontwikkeling en uiteindelijk tot heling in de hoofdpersoon Josta.De perspectiefwisseling met de cursieve delen past goed bij de opbouw van het verhaal en de lijnen werken op een goede manier naar de meerdere plots toe. Er is niet 1 ontknoping, er zijn er meerdere, omdat de ontknoping stap voor stap gebeurt. De vragen waar het boek naartoe werkt zijn bv wie hebben de moorden gepleegd, wie leven er nog uit die tijd, hoe hebben ze Josta ontdekt, waarom hebben ze een nier weggehaald en wie is verantwoordelijk voor de jacht op Josta en waarom. Pas later wordt de verhaallijn rondom Emma duidelijk en is dat ook onderdeel van het plot. Prachtig dat de eindontknoping niet het einde is, maar dat er een onverwachte wending is als de vrouw van de ondervrager bij Josta komt. Een soort intergenerationele vereffening.

Josta lijkt eerst een slachtoffer, beschadigd doordat haar creatieve geest zo onder druk is gezet dat ze haar eigen schilderstijl kwijt lijkt te zijn en beschadigd door de heftige periode in gevangenschap in Hohenschonhausen. Ze ziet de wereld in kleurschakeringen, wat prachtig beschreven wordt. Bij haar ontwikkeling is het beeld van het konijn op de autoweg heel helpend. Daar waar ze zichzelf eerst ziet als een konijn dat verlamd van angst kijkt naar de naderende autolichten, probeert ze eerder de veiligheid van de struiken te vinden, maar ontdekt ze dat ze eigenlijk al die tijd toch een konijn is geweest dat het goede heeft gedaan om te overleven en dat ze meer kracht blijkt te hebben om het gevecht aan te gaan. Bij de ondervrager lees je zijn strijd tussen zijn verantwoordelijkheid als ondervrager, het regime waar hij onderdeel van was en dat rigoureus met verdachten omging, en zijn fascinatie voor Josta. Als zij zwanger blijkt te zijn, moet hij zijn gevoel naar haar ahw uitzetten, wat hem lukt, maar komt er een zachtheid en strijdlust voor de baby voor in de plaats.

Het boek begint bij Josta, terwijl ze wakker wordt, de wereld observeert en zich realiseert dat ze, zonder dat ze zich dat bewust is, geopereerd is. Haar verhaallijn wordt afgewisseld door de getuigenis van haar ondervrager. Daarna volgt er een moord en begint Josta zich te realiseren dat haar leven in de DDR, haar rol in de kunstvervalsingen mogelijk een rol speelt. Ze vlucht naar het oude DDR om weer grip op haar leven te krijgen en raakt verzeild in de hectiek van dreiging, moord, geheimen, allemaal gerelateerd aan haar oude leven en weet dit uiteindelijk met hulp van een journalist en met een ex-Stasi-medewerkster tot een helend einde te brengen