Lekker leesbaar

Via de Hebban Blind Date Leesclub mocht ik het boek Laat me niet alleen van Sarah Armstrong lezen. Op de cover staat o.m. te lezen “hoe ver zou jij gaan om het kind van een ander te redden?”. Het lezen van dit boek raakt inderdaad die vraag.

Anna heeft een rustig leven met een fijne baan, een nieuwe vriend en haar huisje met een tuintje waar ze van geniet. Ze worstelt met de vraag of ze de kinderen van haar vriend al wil ontmoeten. Dan krijgt ze na het overlijden van haar buurvrouw nieuwe buren en hoort daar geluiden die ze niet vertrouwt. Het buurmeisje Charlie van 5 jaar blijkt te worden mishandeld. Het hulpeloze meisje raakt iets in Anna en Anna belt instanties om dit te melden. De politie komt, maar dit leidt alleen tot een dreigende buurman richting Anna en ook de moeder lijkt Charlie niet te beschermen. Anna voelt zich niet meer veilig. Als ze weer getuige is van een mishandeling van Charlie neemt ze een impulsief besluit en niemand krijgt haar op andere gedachten.

Laat me niet alleen is een lekker leesbaar boek, met een toegankelijke schrijfstijl, over veiligheid, kindermishandeling en moederliefde. Qua opbouw ging het beginstuk te snel, wat maakte dat je je als lezer minder kunt identificeren met de personage en keuzes. Het middenstuk lijkt saai maar hun verblijf in de bossen staat m.i. symbool voor een fase waarin Charlie eindelijk tot rust kon komen en kind kon zijn. Dat vond ik prachtig om te lezen. Het eindstuk is verrassend, omdat het toch spannend blijft wat de daden van Anna voor gevolgen gaan hebben voor haar, maar ook omdat je daar meeleeft met Charlie. Schrijnend om te lezen hoe sommige ouders met hun kinderen omgaan. Het boek lijkt als boodschap te hebben dat je soms het heft in eigen hand moet nemen als het gaat om de veiligheid van een kind. Dat klinkt mooi, maar is in dit boek niet realistisch uitgewerkt.