Lezersrecensie
Heerlijk vakantieboek
Onder de sterren van Montpellier is de derde roman van Marina Folkers, voor mij de eerste die ik gelezen heb. Maar het zal zeker niet het laatste boek zijn!
Marina weet een romantisch verhaal neer te zetten, zonder overdreven zoetsappig of drama te zijn. ‘Gewoon’ een goed verhaal met goede personages, op een leuke manier geschreven en in een (misschien ietwat) romantisch landschap. Heerlijk dus!
Ondanks dat het niet overdreven drama is, is het boek ook zeker niet oppervlakkig. Dit komt vooral door de personages die ze omschrijft. Twee heel verschillende personen met allebei een belast verleden. Maar toch klikt het tussen de twee en maken ze elkaars wereld een beetje makkelijker. Het is mooi om te lezen hoe hun relatie zich ontwikkeld.
Als ik dan toch een minpuntje of gemiste kans moet noemen van dit boek, dan is dat voor mij de vader van Cloe. Voor mij is dit nog een open eindje, waar ik nieuwsgierig ben naar de afloop. Aan de andere kant: het boek gaat niet om de ellende van het verleden, maar het durven vertrouwen in de toekomst óndanks de erkende van het verleden.
Conclusie: een heerlijke feelgood roman met voldoende feelgood onder de Franse zon. Tegelijkertijd ook voldoende diepgang, voornamelijk door de omschrijving van de personages. Zeker een aanrader om komende zomervakantie mee te nemen in de koffer!
Marina weet een romantisch verhaal neer te zetten, zonder overdreven zoetsappig of drama te zijn. ‘Gewoon’ een goed verhaal met goede personages, op een leuke manier geschreven en in een (misschien ietwat) romantisch landschap. Heerlijk dus!
Ondanks dat het niet overdreven drama is, is het boek ook zeker niet oppervlakkig. Dit komt vooral door de personages die ze omschrijft. Twee heel verschillende personen met allebei een belast verleden. Maar toch klikt het tussen de twee en maken ze elkaars wereld een beetje makkelijker. Het is mooi om te lezen hoe hun relatie zich ontwikkeld.
Als ik dan toch een minpuntje of gemiste kans moet noemen van dit boek, dan is dat voor mij de vader van Cloe. Voor mij is dit nog een open eindje, waar ik nieuwsgierig ben naar de afloop. Aan de andere kant: het boek gaat niet om de ellende van het verleden, maar het durven vertrouwen in de toekomst óndanks de erkende van het verleden.
Conclusie: een heerlijke feelgood roman met voldoende feelgood onder de Franse zon. Tegelijkertijd ook voldoende diepgang, voornamelijk door de omschrijving van de personages. Zeker een aanrader om komende zomervakantie mee te nemen in de koffer!
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Josynvr
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.
