Voor ik je loslaat – Marieke Nijkamp

'Geen enkele ster kan eeuwig branden, zeiden ze. Kyra's ster brandde zo fel. Totdat ze niets meer te geven had.'

Het jaar 2016 was een mooi jaar voor Marieke Nijkamp. Dit was het jaar waarin zij haar echte doorbraak beleefde. Met haar debuutroman This is were it Ends stond zij meer dan 60 weken in de New York Times bestsellerlijst. Een hele prestatie. Dit Young Adult boek werd meer dan 100.000 keer verkocht en werd ook in het Nederlands uitgebracht. In september 2016 verscheen de vertaling met als titel 54 minuten. Het succesverhaal van Marieke Nijkamp hield hier nog niet op, want voor de Nederlandse versie ontving zij de Hebban Award 2017 voor Beste Young Adult.
Na dit grote succes werd het tijd om aan een nieuw boek te beginnen. Dit boek werd gelijktijdig zowel in het Nederlands als in het Engels uitgebracht. De titel, waarmee zij hopelijk het succes van 54 minuten zal overtreffen, is Voor ik je loslaat (Before I let goI).

Voor ik je loslaat vertelt het verhaal over een heel bijzonder dorp. De gemeenschap die zich in 1898 in Lost Creek stichtte, is heel nauw met elkaar betrokken. Er heerst een gevoel van veiligheid, want inwoners van de gemeenschap nemen het voor elkaar op en steunen elkaar. Helaas worden mensen van buitenaf gezien als ‘buitenstaanders’ en worden daarmee met een schuin oog aangekeken.
Corey en Kyra zijn sinds jaar en dag vriendinnen van elkaar. Elke dag spenderen zij samen. In tegenstelling tot Kyra voelt Corey zich echt thuis in Lost, maar toch vertrekt zij naar St. James om daar astronomie te studeren. Ze belooft Kyra om haar op te blijven zoeken. En Kyra belooft op haar beurt om op Corey te wachten.
Helaas komt Kyra op mysterieuze wijze te overlijden. Corey gaat terug naar Lost Creek om uit te zoeken wat er gebeurd is. Zij gelooft niet dat Kyra zelfmoord gepleegd heeft.
Zodra ze terug komt, merkt ze dat Lost Creek veranderd is. Ze voelt zich er niet meer thuis en de sfeer in het dorp is helemaal omgeslagen. De gemeenschap lijkt zich tegen Corey te keren. Welk geheim houdt de gemeenschap voor haar verborgen?

Bij het zien van de cover lopen koude rillingen over mijn lijf. De cover heeft wat ijzingwekkends. Daarmee wordt meteen mijn nieuwsgierigheid gewekt. Wat is er op het ijs gebeurd?
Het verhaal wordt heel beeldend beschreven, waardoor ik echt het verhaal ingezogen werd en sommige fragmenten in het boek zijn zelfs net poëzie.
'Maar ik huil vooral om het meisje dat mijn zon en mijn maan was, de sterren aan de hemel, het meisje dat het had verdiend om zo vrij te zijn als een vogel in de lucht. Ik zou er elke ster in de sterrenhemel voor willen opgeven om nog een keer een dag met haar samen te kunnen zijn.'
Hierdoor werd ik dan ook meerder malen geraakt door het boek. De lading van deze passages waren heel onroerend.
Het fijne aan dit boek is de opbouw. Het boek zit heel goed in elkaar en Marieke heeft zich goed ingelezen in de materie, waardoor het verhaal heel geloofwaardig is.
De hoofdstukken zijn niet al te lang en er wordt gebruik gemaakt van flashbacks. Hierdoor wordt er steeds meer achtergrondinformatie prijsgegeven over Corey en Kyra. Tevens zorgen de brieven van Kyra voor een aangename afwisseling. Het maakt het verhaal nog interessanter.
Dat Marieke Nijkamp verhalen interessant vindt, is wel gebleken uit dit boek. Haar passie voor verhalen en hoe deze door mensen verteld worden, komen als thema terug in dit boek. En wel in het personage van Kyra. Kyra heeft namelijk, net als haar grootvader, een passie voor verhalen. Ze verzamelde dan ook mythes en legendes en was altijd op zoek naar geheimen van gemeenschappen. Leuk om te zien dat Marieke haar passie op deze manier terug liet komen in het boek.
Doordat het verhaal erg mysterieus is rondom de plotselinge dood van Kyra werd er een bepaalde spanning in het verhaal gecreëerd. Hierdoor kreeg ik echt het gevoel dat ik een thriller aan het lezen was en daardoor werd bij mij het gevoel gecreëerd dat er een plotselinge wending aan zat te komen. Dit bleef helaas uit en daardoor was er een kleine teleurstelling bij het dichtslaan van het boek.
Nadat ik het verhaal had laten bezinken, ben ik wel van mening dat het een erg goed boek is. Spanning en mysterie staan voorop en daarom heb ik dit boek met veel plezier gelezen. Het was lang geleden dat een boek mij in zijn greep hield. Het was een eer dit boek te lezen voor de Hebban leesclub.