4,5 sterren voor deze prachtige YA

Tijdens Halloween besluit Moira Llewelyn om haar zus Tabby die wicca is, te helpen bij een ritueel, samen met hun broer Dai. Dit ritueel vindt plaats bij de stenencirkel Meini Hirion, die in Wales ligt waar ze wonen. Tabby wil graag spreken met haar voorvaderen tijdens dit ritueel, met name met haar grootouders.
Tijdens het ritueel komen ze in een vreemdsoortig landschap terecht. Het geheel doet aan als een illusie, als een gemeenschappelijke droom en ze hebben alle drie het gevoel in trance te zijn. Het is niet hetgeen dat Tabby verwachtte te bereiken met haar ritueel. In dit vreemde landschap ontmoet Moira een jongen, genaamd Hayko. Hij zit gevangen in een soort cirkel. Tegen het advies van haar zus in, helpt Moira deze jongen. Ze heeft het gevoel hier goed aan te doen. Eenmaal terug in de echte wereld kan Moira Hayko maar niet vergeten, hij heeft een diepe indruk bij haar achtergelaten. Op het moment dat Moira ’s avonds in slaap valt, ontmoet ze Hayko tot haar verbazing in haar dromen. Wederom is ze van hem onder de indruk. Dit verwart haar enigszins aangezien ze een vriend heeft en Hayko alleen een droom is. Vanaf dat moment ontmoet Moira Hayko vaker in haar dromen en ze begint echte gevoelens voor hem te ontwikkelen. Maar hoe is zoiets mogelijk als hij alleen maar in haar dromen bestaat? Na deze droomontmoetingen, beginnen er echter ook andere vreemde dingen plaats te vinden. Zo ontmoet zij in haar dromen plotseling engelen en op de momenten dat Moira wakker is, ontvangt ze nare en beangstigende boodschappen van een onbekend persoon. Moira gaat op onderzoek uit om te ontdekken wat er aan de hand zou kunnen zijn.

Mening/conclusie: Het boek leest vlot en is vanaf het eerste begin spannend. De schrijfster weet de spanning hoog te houden door gebeurtenissen en plotwendingen die je van te voren niet aan ziet komen en je nog meer tot lezen aansporen. Af en toe kreeg ik zelfs kippenvel, vooral op het moment dat een onbekend persoon Moira persoonlijk (in de echte wereld) begint te bedreigen vanwege haar dromen. Met regelmaat is het verhaal griezelig vanwege de kwade entiteiten die het op Moira voorzien hebben. De ontluikende liefde tussen Moira en Hayko is heel romantisch beschreven. Dat zijn momenten in het boek dat je even heerlijk kunt weg zwijmelen.
De personages zijn goed uitgewerkt, maar vooral de hoofdpersonages Moira en Hayko springen er uit. Beiden zie je tijdens het lezen zo voor je en hun karakters verdiepen zich tijdens het verloop van het verhaal.
De schrijfster weet niet alleen de karakters goed neer te zetten, ook de omgeving van het verhaal weet ze goed neer te zetten. Je voelt duidelijk dat het verhaal zich in Wales afspeelt. De plaats Penmaenmawr en de stenen cirkel Meini Hirion bestaan echt. Ook de droomwereld is fantastisch en beeldend neergezet.

Het proloog is in de ik-persoon geschreven en speelt zich af in Londen. Deze persoon is duidelijk niet Moira. Het stuk is geschreven in een ander (schuingedrukt) lettertype als de rest van het boek. Deze stukken die zich in Londen afspelen komen met regelmaat terug verderop in het verhaal. De hoofdstukken van het boek zelf zijn alleen genummerd, wel geeft de schrijfster tussendoor duidelijk aan waar het verhaal zich afspeelt. Bijvoorbeeld: de delen in het boek dat Moira droomt, hebben allemaal een eigen titel die op haar droom slaan.
De verhaallijn zit uitstekend in elkaar. Een aantal malen wordt er een situatie aangehaald, waarvan je op een gegeven denkt: het wordt zo vaak genoemd, dit móet van belang zijn en de schrijfster stelt je dan ook niet teleur. Het blijkt van een veel groter belang te zijn dan ik tijdens het lezen had kunnen vermoeden.
Er worden een aantal belangrijke thema’s in dit boek behandeld: volwassen worden, het gevolg van persoonlijke keuzes, opofferingen, je lotsbestemming. Jen Minkman weet zaken zowel realistisch al ook mysterieus te beschrijven. Zeer knap gedaan!
Het einde van het verhaal is zonder meer buitengewoon. Het is origineel en onverwacht. Op moment dat ik het boek dicht sloeg, was ik even stil en heb ik het einde nog even laten bezinken. Wat een verhaal!

Wat ik persoonlijk zeer interessant vind aan dit boek, is dat je merkt dat Jen Minkman voor dit verhaal gedegen onderzoek heeft gedaan en veel tijd in research heeft gestopt. Het geeft het boek een aangename diepgang, die andere romantische en apocalyptische fantasy YA vaak niet hebben. Door middel van een vriendin van Moira die religie studeert, kom je erachter dat de dromen van Moira te maken hebben een volk genaamd Yezidi en hun religie. Ik bedacht me tijdens het lezen dat de naam “Yezidi” mij zo bekend voorkwam en heb het op Google opgezocht. Het blijkt dat dit het volk is, dat een tijd geleden in het nieuws is geweest vanwege hun vlucht voor IS en dat tijdens deze vlucht ingesloten werd in een gebergte. Ook zaken als “The Order of the Peacock Angel”, Arkon Daraul en zijn boek “A history of Secret Societies” bestaan echt. Jen Minkman gebruikt deze gegevens als basis voor haar YA roman en weet met hiermee een zeer boeiend en spannend verhaal neer te zetten dat meer dan de moeite waard is om te lezen.


Er zijn van dit verhaal twee versies uitgebracht: als paperback (die ik heb gelezen) in één deel en als e-book in twee delen. De e-books zijn getiteld: “Land van Dromen” en “Land van hoop”.


“Het laatste licht” krijgt van mij welverdiende 4,5 sterren.


Jeanine Feunekes-Both

De Perfecte Buren