Wederom prachtige fantasy, een goed vervolg op Illiyana - 4,5 sterren

Ik vind het zeer aangenaam dat Arwen Mannens dezelfde stijl en opbouw heeft aangehouden in dit tweede deel van “De laatste Strijd”. Zo heeft de cover heeft overeenkomsten met die van het eerste deel, maar wel op een manier dat ook deze cover mooi en uniek is. Verder begint ook dit boek net als bij deel 1 met twee stukken tekst, elk gevolgd door een zin in het Liourdisch. Arwen Mannens heeft ook in dit boek weer de keuze gemaakt om de vertaling van de diverse talen direct op dezelfde pagina te zetten en niet te kiezen voor een naslagwerk achterin het boek. Ik ben blij dat ze deze manier van schrijven gecontinueerd heeft, het blijft een verrijking voor het verhaal en brengt wederom duidelijkheid bij de verschillende landen en zowel oude als nieuwe personages zoals de Attacaan Vaka en de Kankataanse Vièca. De taal Attacask is na enkele keren lezen goed te volgen: het is Nederlands, maar dan achterste voren gespeld. Nieuw is dat de schrijfster in de hoofdstukken aangeeft waar het verhaal zich afspeelt. De titels van de hoofdstukken geven de kern weer van het desbetreffende hoofdstuk, maar ze zijn dermate algemeen dat ze van te voren geen spoilers vormen en je pas na het lezen van het hoofdstuk weet wat de schrijfster met die titel bedoelde.

Arwen Mannens heeft een aangename schrijfstijl: het boek leest aangenaam en er zit vaart in het verhaal. De fantasy elementen zoals de namen van de personages, de verschillende rassen en de beschrijving van de landschappen zijn goed uitgewerkt. Het verhaal wordt gedetailleerd neergezet, zonder een moment te vervelen. Ik zat na het lezen van het intrigerende en spannende proloog direct weer midden in het verhaal, mede door de verwijzingen naar gebeurtenissen en personages uit deel 1 “Illiyana”.

Het boek Rheya verduidelijkt de achtergronden van de avonturen die Illiyana heeft meegemaakt. Vooral het begin van het boek maakt duidelijk waarom het lot van Illiyana in deel 1 zo drastisch van het ene op het andere moment veranderde. Vanaf de tweede helft van het verhaal voegen de verhaallijnen van Illiyana en Rheya zich samen en gaat het als één verhaal verder. Het is plezierig om weer "oude bekenden" uit deel 1 tegen te komen en te lezen wat er met de diverse personages (hoe groot of klein die rol in deel 1 ook was) gebeurd is.

In deel 1 maakten we kennis met Illiyana, in dit 2e deel maken we kennis met Rheya. Als ik de introducties van beide karakters met elkaar vergelijk, heeft Arwen Mannens in deel 1 meer aandacht geschonken aan de verdieping van het personage Illiyana. De kennismaking met het personage Rheya is in verhouding korter. Daar waar er bij Illiyana sprake was van onwetendheid bij zowel het personage als de lezer over het verloop van het verhaal, is er bij Rheya meer sprake van actie, geheimzinnigheid en intriges en kom je meer te weten over de achtergronden van het verhaal van de serie. Arwen Mannens heeft in deel 1 een goede en degelijke basis neergezet, die ze verdiept in deel 2. Oude, bekende personages uit deel 1 komen terug in dit deel, naast nieuwe personages zoals Rheya, Sihnaya en de zeer intrigerende Vièca, waarover ik in deel 3 nog meer verwacht te lezen.
Het personage Xrustian stelt mij nog voor enkele raadsels. Alhoewel ik uiteindelijk weet wat zijn exacte rol is in het gehele verhaal, weet ik (nog) niet hoe hij alles heeft kunnen bewerkstelligen zonder door vriend en vijand herkent te worden. Ik hoop dat we daar in deel 3 meer duidelijkheid over krijgen.

Het einde van Rheya heeft mij bijzonder aangenaam verrast. Er komen zaken aan het licht die ik niet heb aan zien komen. Ik heb zeer genoten van dit onverwachte en spannende einde.

Arwen Mannens heeft met dit boek het niveau van het eerste deel weten te evenaren en krijgt wederom 4,5 sterren van mij.

Ik kijk met verlangen uit naar deel 3!


Jeanine Feunekes-Both

De Perfecte Buren