Meeslepend en origineel verhaal

‘Wolvinnen van Otrostaadt’ is een goed en zeer spannend vervolg op de voorafgaande delen. De titel verwijst trouwens naar een hoorspel op de radio uit deel 1: De wolven van Otrostaadt.
Het verhaal begint direct spannend: er wordt een bizarre moord gepleegd. Je zit hierdoor direct in het verhaal. Door symbool dat tussen paragrafen wordt gebruikt (deze heb je leren herkennen via de eerste twee delen van deze serie) weet je dat je in de Alix-Otrostaadt bent).
De schrijver maakt de verschillende versies van Otrostaadt duidelijk voor de lezer doordat hij elk van deze werelden een eigen lettertype heeft gegeven en een uniek symbool gebruikt voor elke wereld tussen de paragrafen. Hierdoor is het steeds duidelijk waar je je bevindt. Ik vind het aangenaam lezen: je hoeft niet terug te bladeren om na te kijken in welke wereld je bent.

Na een zeer intrigerend begin bouwt Jasper Polane het verhaal stukje voor stukje op en weet de spanning ondertussen continu vast te houden. Eén van de scénes die mij bij is gebleven is bijvoorbeeld als Edison het eerste slachtoffer onderzoekt: zij raakt de kloof in de wang van het gemummificeerde slachtoffer aan en er stroomt een straaltje droge stof uit.

Jasper Polane gaat met dit deel verder de diepte in qua ontwikkeling van de werelden en vooral van de personages. Door deze diepgang ga je steeds meer van hen houden en raak je meer betrokken bij het verhaal. Naast de personages leer je ook de werelden en hun gebruiken nog beter kennen. Zo krijg je bijvoorbeeld in dit deel via Lise een blik achter de schermen bij de training van ESP'ers in de IJzeren Toren. Mijn favoriete personage is en blijft Edison: Ze is moedig, grappig, en mooi. Het is een sterke vrouw met humor, die het soms niet al te nauw neemt met de regels.
De humor is dan ook één van de sterke kanten van deze serie: ook tijdens spannende, soms gruwelijke scènes maakt de schrijver gebruik ervan, wat in het voordeel van het verhaal werkt.
De verhaallijn met Lise vind ik de boeiendste in dit deel. De ontwikkeling die zij doormaakt tijdens haar opleiding in de IJzeren Toren, de beslissing die zij uiteindelijk neemt die grotere gevolgen blijkt te hebben dan Lise ooit had kunnen bevatten.
Het verhaal heeft verder goede en onverwachte plotwendingen. Het ene moment zit je in een romantische scène en op het andere moment zijn de personages plotseling in gevaar. Het onverwachtse van deze scènes maakt dat het boek continu blijft boeien.
En net als je tegen het einde van het verhaal denkt dat het niet spannender kan worden, komt de schrijver met een ongelofelijke onthulling: onvoorstelbaar en geniaal gevonden. Die scène is er één die mij nog lang bij zal blijven.

In dit deel komen de verhaallijnen van het eerste en tweede boek verder bij elkaar. Steeds meer zaken worden duidelijker, bijvoorbeeld wat betreft Vorstin. Je ziet steeds verbanden ontstaan en krijgt een glimp te krijgen van het grotere geheel. Ik ben zeer hoe het verhaal eindigt in deel 4.

Jasper Polane heeft met dit boek het niveau van de vorige twee delen weten te overtreffen en ik geef het graag 5 sterren.


Jeanine Feunekes-Both

De Perfecte Buren