Te geweldadig voor mij

Dit is deel 2 uit een serie rond commissaris Martin Servaz. Deel 3 had ik zelfs al in huis. Ik was enthousiast na het lezen van deel 1 uit de reeks van Franse auteur Bernard Minier.

Okay: deel 1 - in het Nederlands vertaald als "Kille Rilling" - start al afgrijselijk? Na een aantal gelijksoortige thrillers van Jo Nesbo, was het een intrigerende en veelbelovende start. De allerbloederigste toestanden sloeg ik over en als je in het Frans leest, komen de allerheftigste passages wat gefilterd door.

In deel twee speelt opnieuw de Zwitserse sado-masochistische serie-moordenaar een rol. Dat is nog niet helemaal duidelijk, als commissaris Servaz door een vriendin opgebeld wordt. Haar zoon wordt beschuldigd van moord.

Al snel gaat Servaz twijfelen. De jonge student beweert gedrogeerd te zijn. De enscenering is te uitgekiend. Zijn team twijfelt aan de hypothese van Servax, maar één van de andere personages uit deel 1 leest het verhaal in de krant. Ook zij denkt dat er meer aan de hand is.

Al vrij snel begon het boek mij tegen te allen - ondanks het Frans. Sommige blunders van de commissaris tergen de lezer. Daarnaast is het niveau nog gruwelijker dan in deel 1.

Mij bekroop het gevoel: geniet de auteur hier niet een beetje te veel van? Jo Nesbo merkt op, dat zijn Harry een heel duistere persoon is. In Minier's boeken is het niet de commissaris, maar is het de enscenering van moorden.

Denk je even in: een boek wordt meerdere keren herschreven of aangepast door een auteur, vóór het gepubliceerd wordt. Persoonlijk, word ik misselijk van te veel bloed, geweld en met name te uitgebreide beschrijvingen daarvan. Wat zegt het over een schrijver, dat die het noodzakelijk vindt gruwelijke moorden gedetailleerd te beschrijven? Bedenk even, dat een auteur de keuze heeft, van hij of zij schept de wereld, de realiteit en personages in de boeken.

Zoals ik gestopt ben met het lezen van Jo Nesbo's boeken - hoe goed ook; zo bracht ik deel 2 en 3 uit Bernard Minier's serie snel terug naar de bibliotheek. De wereld is al ziek genoeg, zonder dat je je vrije uren doorbrengt met het lezen van op het randje balancerende thrillers over sadomasochisme, martelen etc.

Voor jou misschien een geweldige serie; voor mij te gewelddadig. Doet geweld, extreme moorden en dergelijke zaken jou niets? Dan zou ik éérst deel 1 lezen; in het Frans of Nederlands, vóór ik aan deel 2 of 3 begin.