Doggerland- een eiland vol geheimen

De ochtend na het oesterfestival op de Doggereilanden wordt inspecteur Karen Eiken Hornby wakker met een verschrikkelijke kater. Maar dat blijkt de minste van haar problemen te zijn. Naast haar in bed ligt haar baas, Jounas Smeed. Karen weet niet hoe ze in de hotelkamer beland is, laat staan in hetzelfde bed als haar baas. Ze besluit zo snel en geruisloos mogelijk de hotelkamer te verlaten. Onderweg naar haar eigen huis komt ze de ex van haar baas tegen, Susanne Smeed. Kort hierna komt er een bericht binnen op het politiebureau dat er een vrouw bruut is vermoord. Het blijkt om Susanne Smeed te gaan. Karen wordt op de zaak gezet en Jounas wordt tot nader order geschorst, omdat het om zijn ex-vrouw gaat. Karen heeft de taak om zijn dochter Sigrid in te lichten over de dood van haar moeder, met wie ze geen goede band had. Terwijl Karen alles op alles zet om de dader te vinden, worden de zaken steeds gecompliceerder en realiseert Karen zich dat de persoonlijke verhoudingen en de geschiedenis van het eiland het onderzoek nogal vertroebelen...

Het verhaal neemt dan een wending naar 1970 en later 1971 en gaat over een collectief waar een groepje mensen woont. Wat is er precies gebeurd binnen dat collectief? En wat heeft dat te maken met de moord op Susanne? De zaak vordert ontzettend traag en als ze op een gegeven moment een verdachte hebben, besluit de hoofdcommissaris dat daarmee de zaak gesloten is en dat Jounas Smeed wel weer terug kan keren op het werk. En terwijl Jounas terug komt worden er verschillende vrouwen bruut verminkt en verkracht en haar collega's hebben het druk met deze nieuwe zaak.

Karen heeft ondertussen een goede band opgebouwd met Sigrid, de dochter van Jounas en als ze besluit om van haar welverdiende vakantie te gaan genieten en een de laatste wijnoogst in Frankrijk mee te maken op een wijngaard die zij een paar jaar geleden gekocht heeft, wil Sigrid dolgraag mee om alles even te kunnen vergeten. Maar Karen kan het gevoel niet van zich afschudden dat ze zich flink vergist hebben en de echte dader nog vrij rondloopt, dus vraagt ze haar partner om haar op de hoogte te houden als zich nieuwe ontwikkelingen in de zaak voordoen. De zaak doet haar ook aan een kinderliedje denken:

"Steek je neus toch niet in alle die thing,
zei de man en hij redde de kater
Nexte keer moet je jezelf maar redden
of draunen in het dipe water"

Terwijl Karen en Sigrid op de veerboot op weg naar Frankrijk zitten gebeurt er iets wat alles in een ander daglicht zet...en waardoor het boek toch nog een verrassend einde krijgt, want gaandeweg in het boek had ik al wel mijn vermoedens over wie de dader zou kunnen zijn.
Het boek krijgt van mij 3 sterren omdat het traag op gang komt, soms wat voorspelbaar is en het iets te veel gedetailleerde informatie bevat van alle karakters en het eiland. Maar omdat het einde toch verrassend is en ik die niet helemaal zag aankomen krijgt het boek 3 sterren. Ik ben benieuwd naar deel 2 en deel 3!