Emotioneel een sterk verhaal.

De indeling
De indeling van de hoofdstukken waarbij wisselend de moeder van Benjamin, Rachel, haar verhaal vertelt en adjudant Jim zijn verhaal vertelt is een hele mooie manier in het opbouwen van de verhaallijn Ook de tussenstukjes waarbij email, een stukje webpagina of een stukje van het webblog alsook het verslag van het gesprek van Jim met zijn psychotherapeute beschreven worden, vind ik een bijzondere en moderne manier van schrijven en past heel goed in dit verhaal. Hierdoor wordt heel duidelijk hoe de maatschappij tegenwoordig reageert op het nieuwsbericht dat er een kind vermist is. Iedereen heeft hier dan een mening over die dan ook vaak ook nog gepubliceerd wordt via social media en dit gaat vaak ten koste van een ander.
De karakters
De karakters van dit boek zijn heel goed beschreven. Vooral Rachel wordt heel menselijk neergezet en je kunt je in haar emoties heel goed inleven. Van Jim had ik zelf nog wat meer achtergrondinformatie willen hebben en nog meer te weten willen komen waardoor hij in deze gemoedstoestand gekomen is
Het plot
Het verhaal kent onverwachte plotwendingen en ik probeerde telkens om voor mezelf te weten te komen wie de ontvoerder zou kunnen zijn en waarom. Het blijft echter heel lang onduidelijk wat er met Ben is gebeurd en wie erbij betrokken zijn. Je wordt telkens op het verkeende been gezet Soms waren er momenten in het boek dat ik de neiging kreeg om niet meer door te lezen, bang voor de waarheid en het daaropvolgende verdriet dat ik mezelf als moeder goed kan inleven. Emotioneel een heel sterk verhaal dus. De ontknoping is ontroerend en onverwachts en zie je niet aankomen. Heel goed gedaan. Het indrukwekkendste aan dit verhaal vond ik dat na de vondst van Ben iedereen met deze gebeurtenis moest zien te leven en de gevolgen op de langere termijn. Dit debuut van schrijfster Gilly Mac Millan is een ijzersterk psychologische verhaal.