Topper

Boek 6 alweer in deze prachtige serie.

In dit boek krijgt Amelia weer een nieuwe klus. Ze gaat een bijna vergeten begraafplaats restaureren. Deze begraafplaats is er een waar de rijke mensen hun geheimen begraven. Er gebeuren meteen al vreemde dingen. Dode vogels en ze ziet een geest van een tienermeisje bij een naamloos graf staan. Het graf ornament is een wiegje met een foto van een klein kind van twee jaar. Wat heeft dat meisje met dat graf te maken? Amelia zou niet willen helpen, maar deze geest geeft niet op. Ze moet weten waarom dit meisje om genade vraagt. Het komt allemaal dichterbij dan ze zou wíllen. Zelfs haar veilige haven, begint barsten te krijgen. John Devlin laat haar ook maar niet los. Wat heeft hij met dit alles te maken? En waarom duikt hij steeds weer op? Wie is er lid van de gevaarlijkste groep mensen, die jacht maken op mensen met een bijzondere gave? Krijgt Amelia ooit de kans om de deur naar de geestenwereld voorgoed te sluiten? Ze hoopt van wel. Als lezer gun je haar dat ook echt.
Het einde vo

elt aan als een afsluitend deel. Maar het laat ook weer ruimte over voor een nieuw begin. Dit vind ik echt heel knap gedaan. De dood is ook vaak een nieuw begin bij tarotkaarten. Dat is een mooie vergelijking voor het einde van boek 6. Ik Hoop zo dat er nog meer komen. Ik ben verslaafd aan deze serie. Dit boek krijgt ook weer 5*****.

De emoties lopen hoog op in dit boek. Ik moest een traantje wegpinken af en toe. De horror is ook goed aanwezig. Bijvoorbeeld die begraafplaats. Naamloze graven.. op een graf staat bijvoorbeeld : stil….. wek haar niet. De sfeer is griezelig en lokt je om verder te lezen. De tekst achterop het boek: slaap kindje slaap, past ook heel goed bij het verhaal. Het is in het begin minder spannend dan je gewend bent. Dit boek bouwt stapje voor stapje op. Een einde dat ik niet zag aankomen, maar wel een waar ik vrede mee heb. Maar ik snak ook naar méér! Dubbel gevoel dus!