Komt niet helemaal uit de verf

De flaptekst van dit boek klinkt mysterieus en intrigeerde mij. Waarom is het zo moeilijk voor hoofdpersonage Barbara om van een held te scheiden? Waarom werd zij aangevallen? En natuurlijk door wie? Al die vragen geven genoeg ruimte voor verhaallijnen, mogelijkheden en plotwendingen.
Het boek leest vlot waardoor het aantrekkelijk is om te blijven lezen ook al gebeurt er in het begin niet heel veel spannends. Je weet immers door de achterflap al dat Barbara de overval overleefd en de overvaller niet. Ondanks deze wetenschap, is de scene wel een pakkend begin van het boek.

Helaas bleef ik de rest van het boek afwachten wanneer de plotwendingen en spannende situaties zouden komen. Hoewel je wel enige dreiging voelt door het verhaal heen, wordt daar naar mijn idee te weinig mee gedaan waardoor het nooit echt spannend wordt. Wanneer meerdere dingen in de richting van één van de personages beginnen te wijzen, voelt dit voor een ervaren thrillerlezer te overduidelijk waardoor je de mogelijkheid dat dat personage er iets mee te maken heeft, voor een groot deel afschrijft.

Vogelenzang weet ook in het verhaal veel vragen op te werpen en een gevoel van mysterie op te wekken. Waar is Rafael, haar (bijna) ex-man bijvoorbeeld? Hoe zit het met de buren? En ‘grote Cora’, wat is haar verhaal? Het is daarom jammer dat er niet meer gebruik is gemaakt van deze mysteries om het boek spannender te maken. Ook de emoties van Barbara blijven vrij vlak. Zo heeft zij het niet makkelijk met ‘grote Cora’, maar je krijgt niet het gevoel dat zij echt iets ervaart van angst, boosheid of welke andere emotie dan ook. Hetzelfde geldt voor de situatie met haar kat Martha. Ze schijnt dol te zijn op Martha, maar wanneer ze haar tijdelijk kwijt is omdat Barbara zelf in het ziekenhuis ligt, lijkt ze zich hier nauwelijks druk om te maken. Ook haar gevoel jegens Rafael komt bijzonder over. De reden waarom ze wil scheiden is logisch en het is ook nog te begrijpen dat het gevoel van liefde niet zomaar over is. Toch gaat ze erg ver voor hem, heeft ze zoveel voor hem over en lijkt ze zoveel begrip voor hem te hebben waardoor het voor de lezer raar en onrealistisch over kan komen.


Het einde van Uit het niets viel mij tegen, deels waarschijnlijk omdat ik nog steeds vol verwachting op een grote verrassing of plotwending zat te wachten. Omdat ik niks over de plot wil verklappen ga ik hier niet te diep op in. Wel kan ik zeggen dat het einde wat afgeraffeld voelde, dat is de andere reden waardoor ik weinig voldoening voelde na het uitlezen van dit boek. Hoewel veel vragen wel werden beantwoord, voelt het verhaal toch niet af.

Ik denk dat er veel potentie in het verhaal zit, maar het komt niet helemaal uit de verf. Daarom geef ik 2,5 ster.