Dit boek belicht absoluut een andere kant van de zaak!

Vanwege mijn fascinatie voor zowel deze zaak als Holleeder zelf heb ik het proces op de voet gevolgd en zoveel mogelijk gelezen rondom de Amsterdamse onderwereld.

De boeken van Astrid Holleeder konden in dit rijtje ook niet ontbreken en ik heb zowel ‘Judas’ als ‘Dagboek van een getuige’ gelezen.
Net als vele andere Nederlanders heb ik beide boeken, de verhalen van de zus van Holleeder, met verbazing en open mond dicht geslagen.
Het beeld dat Astrid schetst van haar broer is weerzinwekkend en je voelt de angst door het gehele boek heen.

Toch, heeft elk verhaal ook een andere zijde. De boeken van Astrid zijn geschreven vanuit een persoon; het is haar verhaal, haar gevoel, haar mening. Maar berusten deze boeken en daarmee ook haar verklaringen op daadwerkelijke feiten?


Het boek
Wim van de Pol heeft met het boek ‘Holleeders Onderwereld’ via feiten en groot onderzoek uit politiedossiers getracht een boek te schrijven met de gebeurtenissen van de afgelopen jaren op chronologische volgorde.

Wim heeft ervoor gekozen te starten bij het begin. En zoals we kunnen zien in dit boek, gaat dit een behoorlijk eind terug in de geschiedenis.
Geschiedenis waar wellicht niet alle lezers van ‘Judas’ weet van hebben.

Het voorwoord is geschreven door Sander Janssen, de advocaat van Willem Holleeder, en dit werpt direct een ander perspectief op de lopende zaak. Duidelijk is dat de advocaten veel onderzoek hebben gedaan in en naar oude politie zaken om hun client op goede wijze te kunnen verdedigen. Dat ze onderzoeksjournalist Wim van de Pol toestemming hebben gegeven een samenvatting te maken van gebeurtenissen en informatie uit politiedossiers, lijkt de zaak van Holleeder te steunen.

Het boek begint met de beschrijving van de vriendschap tussen Willem Holleeder en Cor van Hout, gebeurtenissen uit hun jeugd en hoe zij in de Amsterdamse onderwereld gerold zijn.
Vervolgens neemt het boek je mee terug in de tijd van de jaren 1992-1997 waarin je leest hoe beide mannen uit elkaar groeien door de keuzes die zij maken en de mensen die zij om zich heen verzamelen.

Het boek is verdeeld in hoofdstukken van jaren en daarin plaatsgevonden gebeurtenissen en werkt vervolgens richting de zaak van nu in 2019.

Ik denk dat het overbodig is te vertellen dat alle hoofdstukken gebeurtenissen bevatten die hebben plaatsgevonden in de Amsterdamse onderwereld. Van zakendeals tot aan liquidaties. Daarnaast worden er herhaaldelijk passages uit getuigenverklaringen aangehaald.
Het is een complex verhaal met gebeurtenissen die voor de “gewone mens” bijna niet te bevatten zijn.

Na het lezen van dit boek, maar vooral ook de uitgewerkte opgenomen gesprekken en overgenomen getuigenverklaringen, kan ik concluderen dat niet alles is wat het lijkt te zijn.
We spreken in dit boek van corruptie, van ingewikkelde onderlinge verhoudingen, van haat naar elkaar maar ook van steun.

Ik denk dat de Amsterdamse onderwereld te complex is om dit in een boek uit te kunnen leggen, maar Wim van de Pol heeft door zijn chronologische volgorde van gebeurtenissen en onderlinge verhoudingen absoluut zijn best gedaan.

In de laatste hoofdstukken, worden de zaken die de zussen en ex-vriendin verklaren tegenover Holleeder, naast de feiten en verklaringen uit politiedossiers gelegd.

Door deze zaken in dit boek naast elkaar te leggen, wordt absolute twijfel gezaaid over de persoon Holleeder. Is Holleeder daadwerkelijk de persoon zoals hij door zijn zussen in de media wordt afgeschilderd? Of is hij een dekmantel voor hun eigen zaken en is hij een ongelukkig slachtoffer van anderen die hem gemakkelijk als boeman konden aanwijzen om hun eigen hachje te redden?

Dit boek heeft absoluut een ander licht geworpen op de zaak tegen Willem Holleeder. Het is geen boek dat de beleving van de zussen Holleeder teniet wil doen, maar wel een boek dat vanuit objectief oogpunt kijkt naar wat er zich nog meer heeft afgespeeld en speelt.

Daarnaast brengt het ook misstappen aan het licht door politie en justitie. Weggelaten passages uit verklaringen, corruptie, je kunt het zo gek niet benoemen, of het is ook hier aanwezig. In Nederland.

Gezien de informatie in dit boek, met daarnaast de verklaringen van de zussen Holleeder, die overigens nauwelijks zijn te staven door echt feitelijk bewijs, kan ik mij voorstellen dat de betrokkenen van deze rechtszaak gekleurd zijn door berichten en opnames die in de media bekend zijn gemaakt.

In die zin ben ik mij, terecht denk ik, gaan afvragen in hoeverre Holleeder een eerlijk proces krijgt, aangezien hij al flink achterstaat.
Het lijkt alsof men hem hoe dan ook ergens van wil beschuldigen en vooral bewijs zoekt om hun eigen mening te ondersteunen.

Al met al, is dit een zeer interessant boek, met interessante uiteenzettingen van gebeurtenissen en feiten die wellicht een ander beeld geeft over de zaak.

Schrijfstijl
Wim van de Pol is een onderzoeksjournalist en heeft absoluut zijn best gedaan om feiten en informatie uit de bestaande politiedossiers te verwoorden tot een boek.

De auteur heeft de gebeurtenissen en de opsomming van feiten getracht te verwerken in verhaalvorm. Dit is enerzijds gelukt, toch blijft het een technisch verhaal en zijn de verschillende beschrijvingen van onderlinge relaties soms lastig te volgen.
Uiteraard volkomen logisch in dit specifieke milieu.

Door de complexiteit van de Amsterdamse onderwereld en soms door de wijze van schrijven, mede door allerlei onderlinge verhoudingen en gebeurtenissen, is het boek dus niet altijd even prettig leesbaar.

Om de zaak te begrijpen zijn de geschiedenis en de beschreven gebeurtenissen, absoluut van belang. Echter volgt het elkaar in het boek zo snel op dat het soms ongrijpbaar lijkt. Hier en daar had ik persoonlijk liever even een adempauze gezien middels een lege regel, het was behoorlijk veel informatie om te behappen.

Bij de promotie van dit boek kwam ik vaak de volgende zin tegen: “Voor de lezers van Judas: exclusieve inzichten en onthullingen in de rechtszaak van Willem Holleeder.”

Het viel mij op dat deze promotie op twee manieren viel te interpreteren. Enerzijds dat dit boek bedoeld is voor lezers welke het boek ‘Judas’ geweldig vonden, anderzijds voor de lezers van het boek ‘Judas’ welke de zaak tegen Holleeder interessant vinden.

Na onderzoek, zijn de meeste lezers van ‘Judas’, lezers die dit boek hebben opgepakt om meer te weten te komen over de familie Holleeder en de tiran van een broer; Willem Holleeder.
Voor die lezers echter, zal dit boek waarschijnlijk niet lekker weg lezen. Het is geen drama, geen verhaal, maar een boek vol feiten en gebeurtenissen die ten grondslag liggen aan de zaak tegen Willem Holleeder die zich op dit moment afspeelt.

Dus lezers die opzoek zijn naar familie drama’s en een boek dat “lekker” weg leest zijn met dit boek aan het verkeerde adres.

Wat mij betreft is dit boek dan ook vooral geschreven voor de mensen die zich echt interesseren in de zaak, meer over de geschiedenis en de achtergronden willen weten en het verhaal van Astrid Holleeder niet direct voor waar aan hebben genomen.

Vooral in de laatste hoofdstukken, maar zeker in combinatie met de voorgeschiedenis, wordt een hoop duidelijk rondom rammelende verklaringen en bewijzen.
Er is een hoop mis gegaan in deze zaak en dit lijkt door de media aandacht alleen maar verergert te zijn.

Of Holleeder nu wel of geen aandeel heeft in hetgeen waarvoor hij terecht staat, zal de toekomst uitwijzen.
De vraag of Holleeder een eerlijk proces krijgt, vanwege alle media eromheen, is wat mij betreft de hamvraag na het lezen van dit boek.

Conclusie
Wat mij betreft is dit absoluut een boek voor mensen die net als ik gefascineerd zijn door de zaak van Willem Holleeder, die niet bang zijn een mening te herzien en daarnaast de ogen niet sluiten voor de feiten die er boven tafel zijn gekomen.

‘Judas’ is een eenzijdig verhaal, geschreven vanuit beleving en emotie. Niet overal zijn ook daadwerkelijk bewijzen voor.

Dit boek is een opsomming van feiten en verklaringen, die je meer inzicht geven in het gehele proces en de aanklachten die tegen Willem Holleeder zijn gesteld.

Ik denk dat Wim van de Pol een uitstekend boek heeft geschreven door zo goed mogelijk in verhalende vorm te vertellen wat er is gebeurt en gezegd.

Geen roman dus, geen drama, gewoon feiten. Oordeel zelf! Mij heeft het aan het nadenken gezet en twijfel gezaaid.
We nemen te vaak klakkeloos aan wat er in de media gezegd wordt zonder te kijken naar de feiten die er liggen.