Een warrig verhaal van een man met een trieest verleden

De Partituur voor De Toverfluit gaat over Ferdinand, een vluchteling uit de Balkan, die leeft in Oostenrijk. Ferdinand voelt zich een vreemdeling, maar probeert zich zoveel mogelijk aan te passen. Zo min mogelijk op te vallen. Hij rijdt met zijn taxi heel Wenen rond. Ondertussen probeert hij zoveel mogelijk de duiven te voeren, wat hem niet door iedereen in dank afgenomen wordt, omdat hij zo ook de ratten voert.
Ferdinand komt op zijn ritten diverse mensen tegen. Er wordt hem gevraagd een muziekgezelschap samen te stellen van vluchtelingen, omdat muziek verbindt en heelt. Uiteindelijk komt het tot optredens.
Wat mij bijblijft van het boek is een warrig verhaal, met warrige gebeurtenissen en warrige gedachten van Ferdinand. Zowel Ferdinand als andere personen komen niet echt tot leven. Duidelijk is wel dat Ferdinand het trauma van de oorlog en de verliezen, die hij geleden heeft, nog niet te boven is. Herhaaldelijk denkt hij aan zijn zus en langzamerhand wordt duidelijk wat er met haar gebeurt is.