Hoe iemand omgaat met zijn verlies?

'Na Mattias' is een roman van Peter Zantigh die eerder al in 2011 genomineerd werd voor de Dioraphteprijs met zijn roman 'Een uur en achttien minuten'.
In 'Na Mattias' leert de schrijver ons kennismaken met 8 personages die ieder op hun eigen manier de onverwachtse dood van Mattias verwerken. Elk personage wordt beschreven in één hoofdstuk zo komen we te weten hoe dicht ze bij Mattias stonden en welke relatie ze met hem hadden. Het boekje leest heel vlot, je bent geneigd om telkens verder te lezen omdat je geleidelijk via de personages ook de persoon Mattias leert kennen.
De schrijver heeft ook een aantal mooie zinnen neergeschreven waarbij je toch eventjes blijft stilstaan.Een mooi voorbeeld vond ik in het begin van het verhaal. Ik citeer : 'Rouw is als een schaduw. Hij voegt zich naar de stand van de zon, staat 's ochtends anders dan 's avonds. Hij leunt donker en geduldig tegen de muur, strekt zich in volle lengte uit over asfalt of trekt achter je rug zijn reliëf over te lang niet gemaaid gras, sierlijk dreigend als een slang.'
Dit boekje heeft mij echt eens laten stil staan en laten nadenken hoe wij in onze familie ieder op zijn beurt het verlies van onze papa hebben verwerkt. En ja... zoals in 'Na Mattias' ieder op zijn eigen manier.