Dagen van schaamte

Een boek met een prachtige cover. Mooie blauwe-groene kleuren. Gebroken glas. Het boek bevat 32 hoofdstukken met in totaal 254 bladzijden. Niet dik dus. Wat mij bij openslaan direct opviel was het vrij grote lettertype.
Maar nu het verhaal.
Pieter Elting is een succesvol man in zijn werk. Gescheiden, dat dan weer wel ,maar heeft eigenlijk alles verder goed voor elkaar. Totdat hij na zijn laatste werkdag vlak voor een weekje vakantie, ontvoerd wordt. Door wie en waarom?
Tergend langzaam zijn de gebeurtenissen. De ervaringen van Pieter worden zeer uitvoerig beschreven. Zijn schaamte tijdens zijn ontvoering en zijn gedachtegangen. Waarom? En waarom ik? Zijn ontvoerders laten het hem zelf uitpuzzelen. Langzaam aan wordt het de lezer duidelijk gemaakt. Op zeer duidelijke en trieste manier maakt Lieneke Dijkzeul een maatschappelijk aktueel onderwerp pijnlijk scherp zichtbaar.
Wel rijst de vraag of dit boek daarmee dan ook nog wel een literaire thriller genoemd kan worden. Het bevat wel wat spanning, maar niet de spanning die je van een literaire thriller zou verwachten. De overdenkingen van Pieter overheersen. Het slot van het verhaal kwam ook niet geheel onverwacht. De personages zijn prima uitgewerkt. De titel is ook goed gevonden. Past prima bij het hele verhaal. De cover daarentegen is voor mij niet helemaal duidelijk.
Dit boek is zeer geschikt voor iedereen die met de zorg te maken heeft.
En natuurlijk zal het niet overal zo slecht gesteld zijn als in dit boek wordt weerspiegeld, maar het stemt wel tot nadenken.
Toch vanwege de schrijfstijl en het onderwerp wat Lieneke hiermee opnieuw bespreekbaar maakt krijgt dit boek van mij 3 sterren.
Dit boek mocht ik lezen voor de hebbanbuzz. Waarvoor dank.