Van Corine Hartman had ik nog geen boek gelezen, maar was wel erg nieuwsgierig geworden door de reacties op haar boeken.
Vanaf het begin van Glashard was ik helemaal geboeid door de boeiende vertelwijze. Wel enorm hard, maar de verschillende verhaallijnen en de spanning was toch heel mooi. Wat mij ook enorm aansprak was de voorkeur van muziek van de hoofdpersoon Jessica Haider van Pink Floyd. Ik weet niet of dit in het voorgaande boek of het volgende boek ook het geval zal zijn dat hier verwijzingen naar komen, maar dan zet ik zeker ook nog muziek op van deze groep.
Soms zou het handig geweest zijn om het eerste deel van de serie over Jessica Haider gelezen te hebben, omdat er verwijzingen zijn naar gebeurtenissen in het vorige deel. Aan het eind van het boek worden sommige dingen plotseling duidelijk. Vooral een luguber detail staat mij erg bij. Wel een boek waar je goed de aandacht bij moet houden om alles goed door te hebben.
Om dit boek mooi te vinden moet je wel bestand zijn tegen wat pittig harde scenes.
Het boek was eigenlijk te snel uit. Ik kijk al uit naar het volgende deel.