Mooi taalgebruik, heftige geschiedenis.

Mischling is een boek waarvan je vooraf weet dat het een indrukwekkend boek zal gaan zijn. Althans dat is wat je denkt op het moment dat je de achterflap leest.
Niets is minder waar.
Het gaat over de tweeling Stacha en Perle die tijdens de tweede wereldoorlog naar kamp Auschwitz worden gebracht. Daar vallen zij in handen van naziarts Mengele.
Als je een beetje bekend bent met de geschiedenis dan weet je dat daar experimenten uitgevoerd werden op de joden. En vooral de tweelingen.
In dit boek komt dit ook duidelijk naar voren. We volgen de beide meisjes in het kamp.
De hoofdstukken worden afwisselend beschreven vanuit het perspectief van Stacha en Perle.
Het taalgebruik is heel bijzonder. Niet voor iedere lezer gemakkelijk te lezen, dat moet ik er wel bij zeggen. Heel poëtisch. En dat maakt dit boek aan de ene kant heel mooi, maar door de verschrikkingen die de beide meisjes meemaken juist weer heftig.
De verbondenheid van de tweeling komt duidelijk naar voren. Het aanvullen van elkaars zinnen, elkaars gedachten kennen. Heel bijzonder. Des te schrijnender is het verdriet en de wraakzucht van Stacha als Perle verdwijnt. Stacha' s wanhopige zoektocht naar haar zus samen met een vriend volgt daar op.
De schrijfstijl heeft mij op verschillende momenten enorm geraakt. Een enkele zin kon al zoveel emotie bevatten. Een voorbeeld van een zin wat mij enorm geraakt heeft zijn de woorden van de bevrijder van het gekooide meisje: "Kijk dan, het drinkt van mijn tranen". In deze woorden is een hele lading aan emotie. Alleen al het feit dat het woord "het" verwijst naar een mens. In dit geval een meisje. En geen dier wat gekooid is. Duidelijk in deze ene zin ook de verwaarlozing van hetzelfde meisje, wat zo'n dorst heeft dat ze zelfs de tranen van haar bevrijder drinkt.
Nog zo'n zin die mij enorm raakte staat kort voor het eind van het boek.
Ook deze zin geeft de enorme impact aan wat er in het kamp is doorstaan.
"Wat is het veel werk, dacht ik, om een mens te zijn na de dood".
Affinity Konar is in staat door haar bijzondere taalgebruik in een enkele zin de impact van wat Stacha en Perle hebben meegemaakt in het kamp duidelijk te maken.

Dit boek mocht ik lezen voor uitgeverij Signatuur in samenwerking met Hebban voor de hebbanbuzz. Heel veel dank hiervoor.