Weinig diepgang. Hoofdpersonage ontwikkelt zich niet

De cover is bruin, en de afbeelding die op de voorkant begint loopt via de zijkant door naar de achterkant. Naar mijn idee twee personen die in een bed liggen. Waarvan je van 1 persoon de armen op de voorkant ziet. De naam van Sytske van Koeveringe is in geel gedrukt met eronder in het wit de titel van het boek. De cover spreekt me niet aan en ik zou in de winkel dit boek niet opgepakt hebben. De cover springt er niet echt uit.

Ik was benieuwd hoe het verhaal zou zijn. De tekst op de achterflap geeft me het gevoel dat we een inkijkje krijgen in het leven van de mensen waarbij Julia doet schoonmaken. Ze werkt in de ochtenden en de mensen waar ze schoonmaakt hebben zelf geen tijd of zin om het te doen. De hoofdstukken worden aangegeven door de huisnummers van de woningen waar Julia schoonmaakt. Overal spelen wel dingen, maar als lezer word je hier niet echt deelgenoot van. Het verhaal gaat vooral over wat Julia doet. Ze eet de voorraadkasten leeg, en neemt dan de verpakkingen mee naar huis. Want wat er niet is, is er ook nooit geweest, zo redeneert Julia. Ze neemt ook bezit van de huizen als de eigenaren niet thuis zijn. Zo maakt ze in het ene huis uitgebreid gebruik van het dakterras en bij een ander huis van de badkamer waar ze uitgebreid in bad gaat. Ze woont zelf nog in een studentenhuis en behalve haar medebewoner is daar erg weinig. Ze studeert zelf niet meer, en heeft van schoonmaken haar beroep gemaakt. Ze heeft ooit een boek geschreven, maar of ze ooit een tweede boek gaat schrijven, is maar de vraag.

Ze onderhoudt ondertussen wel contact via sms met de Yogaman. Ze heeft liever geen contact met haar vader, van wie ze zijn depressie probeert uit te zoeken, en schrijft ze mails naar een ex-vriendin die ze nooit verstuurd.

Ik begon vrij positief aan het boek. Want het was een debuut en is was toch wel nieuwsgierig, ondanks dat de cover me niet echt aansprak. De korte hoofdstukken lezen op zich makkelijk weg, en in het begin lijkt het boek een inkijkje te geven in het leven van een schoonmaakster en wat een schoonmaakster zou kunnen beleven. Echter naarmate het boek vordert vraag ik me steeds vaker af, wat de boodschap van dit boek nu eigenlijk is. Er mist diepgang in het boek, en er gebeurt eigenlijk niet echt iets in het boek. Julia blijft hetzelfde en hierdoor krijg je veelal herhaling in het boek en heb ik me menige keer afgevraagd of ik ergens de clou van het boek gemist heb. Ook het einde vond ik vrij abrupt en niet echt afsluitend. Dit laatste hoofdstuk had net zo goed ergens midden in als achteraan kunnen staan. Het verhaal kende naar mijn gevoel geen echte opbouw en afsluiting. Jammer, want ik vind het altijd leuk om nieuwe schrijvers te leren kennen, maar ben nu toch wel wat teleurgesteld.