Waardigheid en een vleugje melancholie

Kazu Ishiguro is een Japans-Engelse auteur. Geboren in Nagasaki, Japan, en op zijn vijfde verhuisd naar Engeland en daar in Notting Hill woont hij nog steeds. Hij is het meest bekend met zijn boek The remains of the day, De rest van de dag, welk boek ook verfilmd is. Zijn nieuwste boek is De Vergeten Reus.

Het boek De rest van de dag heeft de nobelprijs voor literatuur gewonnen. Volgens het rapport hebben zijn boeken grote emotionele kracht waarin hij de afgrond blootlegt die achter ons ingebeelde gevoel van verbondenheid met de wereld schuilgaat. Het boek De rest van de dag heeft al eerder de Booker Prize gewonnen.

Ik ben de uitdaging aan gegaan om dit boek binnen een week uit te lezen. Dat is prima, maar dit boek krijgt een prominente plaats in mijn boekenkast. Het is een boek om te lezen en te herlezen en nogmaals te lezen. Het boek vertelt het verhaal van een butler die terugblikt op zijn leven als butler van Lord Darlington. Het verhaal kabbelt door het boek, er zijn veel onuitgesproken zaken, maar juist alles wat onder de oppervlakte zit maakt het verhaal zo sterk. Ik weet zeker dat als ik het boek nogmaals lees ik dan weer nieuwe dingen ontdek. Dat onuitgesprokene komt goed in dit stukje naar voren:
“Het Engelse landschap van alle landschappen in de wereld de diepste voldoening schenkt, en deze eigenschap valt vermoedelijk het best met het woord ‘grootheid’. En “Maar wat houdt die ‘grootheid’ nu precies in? Waarin is zij gelegen?” “Als ik een poging zou moeten wagen zou ik zeggen dat juist de afwezigheid van opvallend drama of spektakel de schoonheid van ons land zo uniek maakt”.
Dat is ook wat dit boek zo groots maakt!

De butler neemt zijn taak uiterst serieus en kan en wil niet uit zijn rol vallen. Hij denkt na over het woord ‘waardigheid’ en hoe ieder daar anders naar kijkt, over denkt en voelt. Een ander aspect is het verleden, die de butler maar niet los kan laten. In het einde van het boek krijgt de butler de tip om niet de hele tijd met het verleden bezig te zijn omdat je daar maar somber van wordt. Hij krijgt de tip om ‘te genieten’ van het leven. De avond is het beste deel van de dag. Het werk zit er op. Nu kan je uitrusten en genieten.

Ik heb genoten van het boek en de prachtige zinnen, maar het is een boek om geconcentreerd te lezen en te genieten van de stijl. Het is geen boek dat je makkelijk weg leest maar als je de tijd neemt om dit boek te lezen dan is het echt genieten.