Slecht vertaalde roman

Helaas is het in dit geval niet goed mogelijk om een oordeel te geven over de door Mélissa Da Costa geschreven roman "Al het blauw van de hemel". Ik heb het boek immers in de Nederlandse vertaling moeten lezen en ben daardoor afhankelijk gemaakt van de twee vertalers Anne van der Straaten en Els Dekker. Derhalve kan ik niet veel anders doen dan het te beschouwen, zoals ik het in deze vertaling heb gelezen.
Het verhaal van een door een dodelijke ziekte getroffen man en de zich ontwikkelende relatie met een getraumatiseerde vrouw levert in principe voldoende stof voor een boeiend verhaal, ware het niet dat het voor mij onmogelijk was om van de Nederlandse vertaling te genieten.
Grammaticaal heeft het de stijl van een keukenmeidenroman en ik mag alleen maar hopen dat het Franse origineel het er beter van af brengt.
Door het veelvuldig gebruik van bijvoeglijke naamwoorden in de vergrotende trap en het alsmaar gebruiken van het stopwoordje "echt" werd voor mij het lezen van dit boek een onaangename ervaring. De vertaling maakte te veel gebruik van dit soort bewoordingen , die helaas in de Nederlandse spreektaal ook veelvuldig aanwezig zijn.
Het stopwoordje "echt" is veelal misplaatst en betekent voor mij een verzwakking van datgene wat bedoeld wordt om te zeggen, terwijl de schrijver waarschijnlijk de bedoeling heeft om iets wat vooraf gezegd is of wat vaak als normaal beschouwd wordt, in twijfel te trekken.
Dan krijgen we nog de vergrotende en overtreffende trap. Het veelvuldige gebruik van woorden als, en ik zal hier enkele van de tientallen mogelijke voorbeelden noteren :
"volledig, ontzettend, buitengewoon, volkomen, stomverbaasde, veel, hele, intens, totale, tomeloos, barstenskoud, gloeiendheet, ongelofelijk, hardnekkig, totaal, pikkedonker, volmaakte, perfecte, doodongeruste, ijkoude, enz., enz." pogen het gebrek aan genuanceerdere omschrijvingen te verbloemen en leiden af van het verhaal.
De uitgever heeft gretig gebruik gemaakt van de succesvolle wereldwijde verkoopcijfers van dit boek door op de kaft het getal van 1 miloen exemplaren te vermelden. Hoeveel Nederlandse vertalingen dit zijn is mij niet bekend en is in het algemeen ook niet zo interessant, omdat dit soort verkoopcijfers sterk afhankelijk is van een succesvolle marketing.
Inhoudelijk zou ik er nog de opmerking aan toe kunnen voegen, dat het aantal bladzijden best van 640 naar 450 terug gebracht zou kunnen worden.