Maatschappelijk betrokken opera

Een boek dat me in eerste instantie deed schrikken, vanwege de vorm die voor het boek is gekozen, nl. een briefroman. Van begin tot einde bestaat het boek uit geschreven berichten tussen de journalist Stefan die bij een groot weekblad in Hamburg werkzaam is en de boerin Theresa die de boerderij van haar vader in het oosten van Duitsland heeft geërfd.
Deze mensen kennen elkaar van een vroegere studie aan de universiteit van Münster en zij hebben elkaar na 20 jaar bij toeval weer ontmoet.
Het boek draait om het weergeven van twee verschillende visies op hoe de huidige problemen op maatschappelijk gebied zijn ontstaan en hoe deze opgelost zouden moeten worden. Vanzelfsprekend worden beide tegengestelde visies verdedigd vanuit ieders eigenbelang.
Het belang van Stefan zit in het behoud van een riant inkomen en een comfortabele leefstijl in de grote stad (Hamburg). Theresa daarentegen krijgt te maken met de vervuiling die het moderne boerenbedrijf met zich meebrengt en gaat tekeer tegen allerlei overheidsmaatregelen waar zij niet aan kan voldoen.
Twee verschillende werelden dus, hetgeen de titel van het boek verklaart.
Maar wat moet je daar nu eigenlijk mee. In de werkelijke wereld zijn er ontelbare werelden, met elke wereld zijn eigen ideeën en idealen. Alleen in Nederland zijn al tientallen politieke partijen actief.
Het mooie van het boek is dat op duidelijke wijze het menselijk tekort wordt aangetoond, dat niet in staat is om de planeet aarde voor de mens leefbaar te laten blijven.
In de dialogen worden veel onwaarschijnlijke handelingen beschreven, zoals de "vriendschap" die ze onderling denken te hebben, ondanks een, bij een recente ontmoeting behoorlijk uit de hand gelopen ruzie.
Ook de rellen die beschreven worden, zoals een grapje door de hoofdredacteur over een zwarte collega van Stefan, zijn sterk overdreven, maar geven wel een goed beeld hoe gevoelig de huidige maatschappij in elkaar zit. Een andere sterke overdrijving zit in de gevolgen van een privébericht van Stefan aan Theresa waarin hij zijn spijt betuigt dat hij haar heeft geslagen.
Na driekwart van het boek gelezen te hebben stapelden de onwaarschijnlijkheden zich alsmaar verder op. Theresa staat op de rand van een faillisement maar geeft wel 80.000 Euro weg aan collega-boerin Eva.
De relatie tussen echtgenoot Basti en Theresa is ook onwaarschijnlijk.
De associatie met de verhaallijn van veel opera's drong zich bij me op, daar komen vaak ook de vreemdste opeenvolgende handelingen in voor.
Het boek eindigt nogal dramatisch met een aangestoken brand in de boerderij en meerdere zelfmoorden op het platteland.
De belangrijkste moraal die wat mij betreft uit het boek naar voren komt is de uitzichtloosheid als het gaat om het oplossen van klimaatproblemen, terugdringen van vervuiling, tegengaan van vernietiging van natuur.
Nergens wordt benoemd dat planeet aarde met 8 miljard mensen zwaar overbevolkt is en dat daar het fundamentele probleem ligt.
Dit probleem is echter onoplosbaar, dus blijft er niets anders over dan gerommel in de marge.
De schrijfstijl in het boek is modern en goed leesbaar en het gedrag van de protagonisten is herkenbaar beschreven.
Voor iemand zoals ikzelf, die niet geïnteresseerd is in politiek, is het toch een prettig leesbaar boek geweest en dat vind ik een aardig compliment voor de schrijvers.