Had iets meer verwacht!

Emmy besluit af te reizen naar Parijs om daar haar jeugdliefde Etienne te vinden en in contact te komen. Met behulp van de vrolijke Gijs komt ze hem al snel op het spoor. Etienne is nog steeds zo knap en mysterieus als jaren geleden. Hij is dolblij om Emmy weer te zien. Maar terwijl Emmy haar web aan leugens steeds groter maakt, krijgt het verhaal een verrassende wending. Ze vraagt zich af wat nu het echte recept voor geluk is.

Emmy is de hoofdpersoon in Liefs van een leugenaar. Meteen aan het begin van het verhaal gaan we met Emmy mee naar Parijs. Parijs speelt een grote rol in dit verhaal en de sfeer van die prachtige stad voel je. Je waant je helemaal in de Franse stad met alle mooie straatjes, lekker eten en romantiek.

De schrijfstijl van Lotte moest ik eerst even aan wennen. Het verhaal kent heel veel details wat het zeker aantrekkelijk maakte. Maar tegelijkertijd voelde het afstandelijk en ik kreeg met Emmy helaas maar geen band. De vrolijke Gijs keert het tij en zorgt ervoor dat het verhaal ‘swung’ krijgt, leuke humor heeft en het toch gauw uit is.

Uiteindelijk maakt Emmy een klein beetje groei door richting het einde, maar het is vooral een hele irritante vrouw, die alles bij elkaar liegt. Dit liegen nam de overhand in het verhaal en zorgde ervoor dat de spanning verdween. De vaart raakte uit het verhaal waardoor ik minder geboeid was.

Richting het einde krijgt het verhaal nog een kleine verrassende wending die ik niet aan zag komen. Toch had ik het gevoel dat de auteur met deze wending te snel door de bocht wilde om het verhaal af te ronden. Daar had naar mijn idee iets meer spanning en ook diepgang gecreëerd kunnen worden. Vooral dat laatste ontbrak helaas in dit liefdesverhaal.

Al met al een boek dat ik met plezier heb gelezen maar me toch niet de ervaring bracht die ik bij Lotte haar vorige boek zo geweldig vond. Ondanks dat mijn verwachtingen niet helemaal uitgekomen zijn is het absoluut de moeite waard om te gaan lezen!