Lezersrecensie
Stinkende potjes
‘Cupido’ neemt een vliegende start. In razende vaart trapt de ‘rosse’ de helling af. Met desastreuze gevolgen. Onmiddellijk komen vijf tienerjongens in beeld die allen geplaatst werden in de jeugdinstelling van Ruiselede. Ze sluiten een pact: over wat net is gebeurd zullen ze nooit of te nimmer met één woord reppen. Tot de dood hen scheidt! Als dat maar geen profetische woorden zijn!
‘Cupido’ bulkt van de couleur locale. Waar het verhaal ook speelt, Kristiaan Vandenbussche houdt van details. Of het nu in De Panne, zijn thuisbasis, is, in de Ardennen of in Zwitserland, de auteur beschrijft als een volleerde stadsgids dorpen en pleinen, hun architectuur, de plaatselijke cultuur, strooit met geschiedkundige weetjes en verwijst zowat overal naar beroemde plaatselijke figuren. Als strafpleiter is hij als een vis in het water wat gerechts- en onderzoeksprocedures betreft. Ook die kennis deelt hij graag met de lezer. Het staat als een paal boven water: Kristiaan Vandenbussche houdt van vertellen en is van vele markten thuis.
Na de rotvaart waarmee het boek begint, neemt de schrijver uitgebreid de tijd om zijn personages voor te stellen. Het verhaal valt nu even stil. De jonge delinquenten hebben heel wat op hun kerfstok; hun pad ging niet over rozen. Met veel mededogen brengt Kristiaan Vandenbussche elk van hen tot leven. Na de fatale gebeurtenis ten huize Seppe neemt het verhaal zijn tweede adem en blijft de spanningsboog hoog tot aan de ontknoping. Er gebeurt heel veel. Ongelofelijk wat een groep vrienden allemaal kan overkomen! Actie na actie. Het vriendengroepje komt in zeer woelig vaarwater. De wraak knalt van de bladzijden. De hel breekt los. Waar blijft dat criminele brein al die ideeën en plannen vandaan halen? Daar moet je misschien strafpleiter voor zijn, om zo’n veelal gruwelijke misdaden te bedenken?
Van alle personages is Seppe het meest uitgewerkte karakter. Hij is de spilfiguur en bepaalt grotendeels onze perceptie van de gebeurtenissen. Naarmate het verhaal onder stoom komt, komt ook de vriendschap tussen Klaas, Joris, Jeroen, Miel en Seppe onder hoogspanning te staan. Het groeiende wantrouwen besmet ook de lezer. Wie kan je nog vertrouwen?
De plot is goed uitgewerkt en doet me ergens aan Agatha Christie denken. Het is vrij vroeg duidelijk wie de dader is, maar de boog blijft gespannen. Kristiaan Vandenbussche draait de rollen gewoon om: het opgejaagde wild verandert van naam.
Één woord volstaat om een personage een pijnlijke gebeurtenis in het verleden te doen herbeleven. Flashbacks geven duidelijkheid over wat er vroeger in Ruiselede is voorgevallen en kaderen de handelingen van de personages. De impact van wat gebeurt in onze jeugd op onze toekomst, wraak als leidraad in het leven, het recht in eigen handen nemen, … Kristiaan Vandenbussche zet ons aan het denken. Kan iemand écht zo ontsporen en toch lange tijd onder de radar blijven?
‘Cupido’ bestaat uit heel veel kleine stukjes tekst die telkens worden voorafgegaan door een tijdsaanduiding. Voor elke scène een afzonderlijk stuk tekst. Het geeft ‘Cupido’ een filmisch karakter. Benieuwd of er reeds plannen zijn in die richting!
Kristiaan Vandenbussche is dan wel een praatvaar, hij geeft niet onmiddellijk alles prijs. De suggestieve titel bleef het hele boek door in mijn achterhoofd zitten. Waarom ‘Cupido’? Pas naar de ontknoping toe, licht ‘Cupido’ het laatste tipje van de sluier.
Heb je zin in een thriller met veel actie? Rep je naar de boekhandel en haal ‘Cupido’ in huis!
‘Cupido’ bulkt van de couleur locale. Waar het verhaal ook speelt, Kristiaan Vandenbussche houdt van details. Of het nu in De Panne, zijn thuisbasis, is, in de Ardennen of in Zwitserland, de auteur beschrijft als een volleerde stadsgids dorpen en pleinen, hun architectuur, de plaatselijke cultuur, strooit met geschiedkundige weetjes en verwijst zowat overal naar beroemde plaatselijke figuren. Als strafpleiter is hij als een vis in het water wat gerechts- en onderzoeksprocedures betreft. Ook die kennis deelt hij graag met de lezer. Het staat als een paal boven water: Kristiaan Vandenbussche houdt van vertellen en is van vele markten thuis.
Na de rotvaart waarmee het boek begint, neemt de schrijver uitgebreid de tijd om zijn personages voor te stellen. Het verhaal valt nu even stil. De jonge delinquenten hebben heel wat op hun kerfstok; hun pad ging niet over rozen. Met veel mededogen brengt Kristiaan Vandenbussche elk van hen tot leven. Na de fatale gebeurtenis ten huize Seppe neemt het verhaal zijn tweede adem en blijft de spanningsboog hoog tot aan de ontknoping. Er gebeurt heel veel. Ongelofelijk wat een groep vrienden allemaal kan overkomen! Actie na actie. Het vriendengroepje komt in zeer woelig vaarwater. De wraak knalt van de bladzijden. De hel breekt los. Waar blijft dat criminele brein al die ideeën en plannen vandaan halen? Daar moet je misschien strafpleiter voor zijn, om zo’n veelal gruwelijke misdaden te bedenken?
Van alle personages is Seppe het meest uitgewerkte karakter. Hij is de spilfiguur en bepaalt grotendeels onze perceptie van de gebeurtenissen. Naarmate het verhaal onder stoom komt, komt ook de vriendschap tussen Klaas, Joris, Jeroen, Miel en Seppe onder hoogspanning te staan. Het groeiende wantrouwen besmet ook de lezer. Wie kan je nog vertrouwen?
De plot is goed uitgewerkt en doet me ergens aan Agatha Christie denken. Het is vrij vroeg duidelijk wie de dader is, maar de boog blijft gespannen. Kristiaan Vandenbussche draait de rollen gewoon om: het opgejaagde wild verandert van naam.
Één woord volstaat om een personage een pijnlijke gebeurtenis in het verleden te doen herbeleven. Flashbacks geven duidelijkheid over wat er vroeger in Ruiselede is voorgevallen en kaderen de handelingen van de personages. De impact van wat gebeurt in onze jeugd op onze toekomst, wraak als leidraad in het leven, het recht in eigen handen nemen, … Kristiaan Vandenbussche zet ons aan het denken. Kan iemand écht zo ontsporen en toch lange tijd onder de radar blijven?
‘Cupido’ bestaat uit heel veel kleine stukjes tekst die telkens worden voorafgegaan door een tijdsaanduiding. Voor elke scène een afzonderlijk stuk tekst. Het geeft ‘Cupido’ een filmisch karakter. Benieuwd of er reeds plannen zijn in die richting!
Kristiaan Vandenbussche is dan wel een praatvaar, hij geeft niet onmiddellijk alles prijs. De suggestieve titel bleef het hele boek door in mijn achterhoofd zitten. Waarom ‘Cupido’? Pas naar de ontknoping toe, licht ‘Cupido’ het laatste tipje van de sluier.
Heb je zin in een thriller met veel actie? Rep je naar de boekhandel en haal ‘Cupido’ in huis!
2
Reageer op deze recensie