Twee glazen, drie vingers wodka en vier slokken

‘Vergruizer’ start met een emotionele afscheidsbrief waarin hij belooft eerlijk te vertellen wat er is gebeurd en het geheim te onthullen dat niet langer verborgen mag blijven. Zo geschiedde.
Enkele pagina’s verder breekt de hel los. Vergruizer blijkt een huurmoordenaar die op contact werkt. In donkere steegjes gaat Vergruizer de confrontatie aan met de meest rauwe personages; lichaamsdelen worden van lichamen gescheiden als was Vergruizer een gediplomeerd beenhouwer.
Vergruizer profileert zich als een meestermanipulator die handelt volgens instinct en beschikt over een uitmuntende controle over zowel lichaam als reflexen. Vergruizer is enorm vol van zichzelf en lijkt over weinig of geen inlevingsvermogen te beschikken. De moordscènes zijn gruwelijk, rauw, meer dan gortig, dikwijls over the top en altijd snel. Vergruizers masker is een handelsmerk dat door iedereen herkend en gevreesd wordt en dat het personage van een speciale kracht voorziet, iets zoals de haren van Samson (in Samson en Delilah).
Het hoofdpersonage lijkt een figuur uit een of andere Comicfilm. Zoals vermeld op de achterflap valt er enige gelijkenis te bespeuren met Deadpool. Vergruizer treedt dikwijls buiten het plot om via voetnoten tips en tricks te delen met de lezer. De zwartgallige humor die zo kenmerkend is voor Deadpool heeft Vergruizer goed afgekeken en biedt voldoende luchtigheid wanneer de gruwel zich hard laat voelen.
Alexander Olbrechts verhult niks: alles recht toe recht aan; de toon is meestal brutaal; de actie en de gevolgen ervan komen in klank, geur en kleur. Sommige scènes zijn zo gortig dat ze nog steeds op mijn netvlies gebrand staan. Echt geen voer voor tere maagjes!
Vergruizer opereert in milieus waar zaken gebeuren die het daglicht niet mogen zien. De misdaden die er worden begaan zijn verwerpelijk en afschuwelijk weerzinwekkend. Is Vergruizer een held wanneer blijkt dat onder de vermomming toch een geweten schuilt? De dubbele moraliteit zet beslist aan het denken.
Komt hoogmoed voor de val? Zal de ‘innovatieve plantrekker die elke actie goed voorbereidt en toch improviserend aanpakt’ verraad overleven? Vergruizer krijgt alvast veel meer diepgang; blijkt dat heel menselijke gevoelens het karakter niet vreemd zijn. Ook personages zoals de Matriarch, De Staatsman en Techguy krijgen iets meer body.
De plottwist op het einde doet de letters op de bladzijden even daveren. Eventuele hints eerder in het boek zijn onopgemerkt aan mij voorbijgegaan, maar het nieuwe besef zet wel een en ander in een nieuw perspectief.
‘Vergruizer’ is een snelle actievolle pulp noir thriller die choqueert en entertaint tegelijkertijd. Ik heb er heel erg van genoten!
4.5*