Lezersrecensie
Loslaten
Sinds kort woont Ethan opnieuw in zijn ouderlijk huis aan Helmcort Circle, een soort van bubbel waar nooit iets spannends of smeuïgs gebeurt. Hoewel, 30 jaar geleden verdween tijdens een nachtje kamperen zijn beste vriend Billy uit de tent in de achtertuin.
De nu veertigjarige getroebleerde Ethan lijdt aan slapeloosheid en leeft gebukt onder schuldgevoelens en de steeds terugkerende Droom. ’s Nachts tijdens talloze wakkere uren, wordt hij onrustig door de lampen die één voor één aan flitsen in de cul-de-sac. ’s Morgens zijn honkballen in zijn achtertuin het raadselachtige bewijs van een mysterieuze aanwezigheid die zich niet laat zien. Het zorgt voor een creepy sfeer.
De zaak rond de verdwijning van Billy werd nooit opgelost. Nu vliegen de herinneringen Ethan aan. Beetje bij beetje komen de cul-de-sac en zijn bewoners van 30 jaar terug tot leven. De uitwerking van de buren blijft beperkt tot het stereotiepe. Heden en verleden lopen kriskras door elkaar; alles komt via het ik-personage, Ethan, maar hij heeft het moeilijk en dus is er van regie door hem weinig of geen sprake. Ethan is dan wel prominent aanwezig, maar hoeveel geloof kan je hechten aan iemand die geesten meent te zien?
‘Riley’ en ‘mysterie’ zijn woorden die perfect in één zin passen. Ook in ‘Midden in de nacht’ leveren de geheimen van de bewoners van Helmcort Circle, Billy die altijd al een ‘rare’ was en steevast geloofde in het bestaan van geesten en het Hawthorne Institute waar men zich verdiepte in het occulte en die een verboden plaats was, een vruchtbare voedingsbodem voor een echt Sager-verhaal.
Bestaan geesten echt? Lijdt Ethan aan hallucinaties als gevolg van zijn slapeloosheid? Of moet de verklaring voor alles op een dieper menselijk niveau gezocht worden? Het spel tussen enerzijds het bovennatuurlijke en de realiteit anderzijds wordt met een schok helemaal duidelijk wanneer Ethan uiteindelijk in zijn ziel laat kijken en prijsgeeft wat zich heel de tijd in een donker hoekje van zijn persoon roerde. Pakkend! Thema’s als ‘anders zijn’, ‘verdriet’, ‘verlies’, ‘rouwverwerking’, ‘schuldgevoel’ en ‘loslaten’ komen stevig binnen.
In ‘Midden in de nacht’ bewandelt de auteur opnieuw de grens tussen het bovennatuurlijke en de (menselijke) realiteit. Het wordt nooit spannend en al had het boek met minder pagina’s het verhaal evengoed kunnen vertellen, de onthulling van hoe het nu werkelijk zit met Ethan maakt het lezen de moeite waard.
3.5 *
De nu veertigjarige getroebleerde Ethan lijdt aan slapeloosheid en leeft gebukt onder schuldgevoelens en de steeds terugkerende Droom. ’s Nachts tijdens talloze wakkere uren, wordt hij onrustig door de lampen die één voor één aan flitsen in de cul-de-sac. ’s Morgens zijn honkballen in zijn achtertuin het raadselachtige bewijs van een mysterieuze aanwezigheid die zich niet laat zien. Het zorgt voor een creepy sfeer.
De zaak rond de verdwijning van Billy werd nooit opgelost. Nu vliegen de herinneringen Ethan aan. Beetje bij beetje komen de cul-de-sac en zijn bewoners van 30 jaar terug tot leven. De uitwerking van de buren blijft beperkt tot het stereotiepe. Heden en verleden lopen kriskras door elkaar; alles komt via het ik-personage, Ethan, maar hij heeft het moeilijk en dus is er van regie door hem weinig of geen sprake. Ethan is dan wel prominent aanwezig, maar hoeveel geloof kan je hechten aan iemand die geesten meent te zien?
‘Riley’ en ‘mysterie’ zijn woorden die perfect in één zin passen. Ook in ‘Midden in de nacht’ leveren de geheimen van de bewoners van Helmcort Circle, Billy die altijd al een ‘rare’ was en steevast geloofde in het bestaan van geesten en het Hawthorne Institute waar men zich verdiepte in het occulte en die een verboden plaats was, een vruchtbare voedingsbodem voor een echt Sager-verhaal.
Bestaan geesten echt? Lijdt Ethan aan hallucinaties als gevolg van zijn slapeloosheid? Of moet de verklaring voor alles op een dieper menselijk niveau gezocht worden? Het spel tussen enerzijds het bovennatuurlijke en de realiteit anderzijds wordt met een schok helemaal duidelijk wanneer Ethan uiteindelijk in zijn ziel laat kijken en prijsgeeft wat zich heel de tijd in een donker hoekje van zijn persoon roerde. Pakkend! Thema’s als ‘anders zijn’, ‘verdriet’, ‘verlies’, ‘rouwverwerking’, ‘schuldgevoel’ en ‘loslaten’ komen stevig binnen.
In ‘Midden in de nacht’ bewandelt de auteur opnieuw de grens tussen het bovennatuurlijke en de (menselijke) realiteit. Het wordt nooit spannend en al had het boek met minder pagina’s het verhaal evengoed kunnen vertellen, de onthulling van hoe het nu werkelijk zit met Ethan maakt het lezen de moeite waard.
3.5 *
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anita
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
