Gedwongen

Gedwongen gaat over een gezin waarin een dwangneurose een steeds grotere invloed krijgt op het dagelijks leven van Kim, Twan, en hun twee kinderen. Langzaam, stapje voor stapje, beïnvloed het hun hele leven.

Het verhaal laat heel goed zien hoe geniepig het een en ander in zijn werk gaat. Eerst lijken zaken nog best redelijk. Daarom gaat de partner, Kim, erin mee. Langzaam begint ze aan zichzelf te twijfelen. Tot ze niet meer weet wat redelijk is en wat niet. De term 'meedwangen' wordt naar voren gebracht. Je leest ook over het onbegrip van mensen: waarom stop je niet gewoon?
Ik vond dit best een eye-opener. Je hoort ook vaak over mensen die langzaam in een isolement raken omdat hun partner wil dat ze alleen bij hen zijn. Dat wordt ook vaak niet begrepen. Dit is net zoiets, alleen dan in het kader van een dwangneurose.

Er wordt heel mooi beschreven hoe Kim meegaat, maar ook het gezichtspunt van Twan komt goed naar boven. Hoe hij langzaam escaleert, maar alles kan verklaren: zijn waarheid. De dagboekfragmenten van Twan tussendoor geven nog extra informatie en versterken het verhaal.

Het boek leest, ondanks het moeilijke thema, best makkelijk. Dat komt mede door de korte, maar krachtige, hoofdstukken. De schrijfstijl maakte bij mij dat ik me kon inleven in de personages. Bij sommige hoofstukken wordt teruggegrepen op jaren terug, maar dat is duidelijk aangegeven door de titel van het hoofdstuk. Je ziet hier, als je goed leest en van later terug zou kijken, soms toch ook al bepaalde subtiele waarschuwingssignalen.

Al met al een indrukwekkend en goed geschreven verhaal.

Ik las dit boek in het kader van de Facebookgroep Boekentoer.