Vermakelijk genoeg

Recensie – Blinde Drift van Belinda Bauer


Ik heb Blinde Drift van Belinda Bauer in één ruk uitgelezen, en dat zegt eigenlijk al genoeg: het leest lekker weg. De hoofdstukken zijn kort en vlot, waardoor je steeds denkt: “Ah, nog eentje dan,” en voor je het weet is het drie uur 's nachts. Bauer weet hoe ze een verhaal moet opbouwen en de spanning er goed in moet houden. Er zit vaart in, en het plot is origineel genoeg om me nieuwsgierig te houden.
Maar eerlijk is eerlijk: het was geen hoogvlieger. De personages blijven wat vlak, en ik had graag iets meer diepgang of verrassing gezien. Sommige wendingen voelde ik al van mijlenver aankomen, en dat haalt toch een beetje de scherpte uit een thriller. De hoofdpersoon had potentie, maar ik miste dat ik echt met haar mee ging leven. Er zaten ook momenten in waarbij ik dacht: “Hmm, zou dit écht zo lopen?” – het voelde af en toe wat vergezocht.
Wat ik dan wel weer sterk vond, was de manier waarop Bauer spanning combineert met een vleugje droge humor. Dat maakt het luchtiger zonder dat het ten koste gaat van het verhaal. Ook de setting en sfeer vond ik goed neergezet, vooral in de scènes waarin het écht spannend wordt.
Kortom: Blinde Drift is een prima boek voor tussendoor. Niet eentje die me lang bijblijft, maar zeker leuk als je zin hebt in iets vlot en onderhoudends.


Mede weer dank aan AWBruna voor het leesexeplaar.