Emotioneel verhaal

‘Liften naar de hemel' is een intrigerend en ontroerend verhaal dat zich richt op de zoektocht naar betekenis en verbondenheid en vriendschap. Het boek neemt je als lezer mee op een reis door de levens van verschillende personages die op hun eigen manier proberen te navigeren door de complexiteit van het leven en de dood.
De schrijfstijl is vlot en beeldend, waardoor je je gemakkelijk kunt inleven in de emoties en gedachten van de hoofdpersonen.

Wat het boek bijzonder maakt, is de manier waarop het thema's als verlies, hoop en vergeving verweeft met een subtiele humor en diepgang. Lex weet op een fijne manier de menselijke kwetsbaarheid te tonen, terwijl er ook ruimte is voor hoop en herstel. De verhaallijnen zijn goed uitgewerkt en de personages krijgen voldoende diepgang, waardoor je echt meeleeft met deze personages. Ik wist best dat het er in een geloofsgemeente bestond maar bij tijd en wijle was het best erg intens en verbazing wekkend hoe boer Fletcher werd neergezet als een dominerende man die de regels naar zijn hand zet en waar je geen eten krijgt als je niet een citaat uit de bijbel uit je hoofd kent en kan opsommen.

Quintin sluit bijzondere vriendschappen.
Ik heb naar dit boek geluisterd en ik werd het verhaal ingezogen. Ik was daadwerkelijk in Canada, ik kon de kou en de sneeuw bijna voelen. Ik heb intens genoten en meegeleefd met dit verhaal en tegen het einde van het boek was ik mee aan het huilen en voelde het grote verdriet van Quintin.

Kortom, 'Liften naar de hemel' is een aanrader voor wie houdt van een emotioneel en reflectief verhaal dat je aan het denken zet over de grote vragen van het leven. Het is een boek dat je niet snel loslaat en dat je nog lang bij je blijft hangen en er nog vaak aan terug zal denken. Ik heb intens genoten van dit verhaal. Tevens heb ik het gevoel dat ik niet precies weet wat ik heb gelezen. Is het een boek voor pubers of juist voor volwassenen? Het is beide mogelijk denk ik.

Ik geef dit boek 4 sterren.