Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Zomervlucht - Jeroen Brouwers

Ate Vegter 22 maart 2020
O, wat is het toch heerlijk om een boek uit te hebben. Lezen kost zoveel tijd, zeker als je ook nog kijkt naar Heel Holland Bakt, The Voice, Wie is de Mol, Toon en Anne met een E, een zeer kijkwaardige serie, zwaar aanbevolen, maar wel zakdoek bij de hand houden.

Zomervlucht van Jeroen Brouwers is van 1990. Jeroen was toen vijftig en zijn hoofdpersoon, Reinier Saltsman, is ongeveer net zo oud, maar leeft als een bejaarde. Hij heeft zich met zijn vrouw teruggetrokken in een boerderijtje op het platteland en kijkt uit over de maisvelden and that’s it. Hij wordt in de gaten gehouden door de omwonende boeren, die hem vanuit goed nabuurschap midden in de nacht bellen als ze licht zien branden.

Zijn ouders zijn jong overleden en hij is opgegroeid bij zijn opa, die ook Reinier heet. Hij heeft musicologie gestudeerd en heeft een boek geschreven over de fuga’s van Bach. Hij heeft nog net één piano leerling, Suzan, uiteraard een bevallig jong meisje. Het boek begint zo ongeveer met haar laatste lessen, want ook daar gaat hij mee stoppen. Nu is er alleen nog maar mais.

Dan belt Jef Doornik hem op, een Belgische vriend. Brouwers stopt altijd veel Belgische vrienden in zijn boeken omdat hij al heel lang in België woont en dat taaltje lekker kan opschrijven. Jef vraagt of Reinier een lezing wil geven in New York en Reinier zegt ja, anders heb je geen boek. Hij zomervliegt naar Amerika en houdt daar zijn lezing. Hij maakt kennis met de vriend van Jef, Mario en met een zwarte pianiste, Mariëlle, waar hij mee samenspeelt en verliefd op wordt.

Reinier is een straffe roker en het is opvallend dat je in die tijd nog overal mag roken, op het werk, in het vliegtuig, overal. Het is nu opvallend hoe normaal dat toen allemaal was. Goed, Reinier gaat ook weer terug naar huis, alles vertrouwd, alle op zijn plaats, alles stil. Alleen de wind die onrustig tegen de ramen springt. Nou ja, dat kennen we wel de laatste tijd.

Ate Vegter, 24 februari 2020

www.atevegter.wordpress.com

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Ate Vegter