Lezersrecensie
Op stap met nonkel Bryson
Heb je ooit het gevoel gehad dat je alles even wil achterlaten, een rugzak wil opslingeren en dagenlang de natuur in wil verdwijnen? Dan is dit boek iets voor jou. Heb je dat gevoel nog nooit gehad? Dan laat je dit boek best links liggen… of wie weet, doet het je toch van gedachten veranderen.
In A Walk in the Woods besluit Bill Bryson de Apalachian Trail te verkennen: een wandelroute van meer dan 3.500 kilometer die zich uitstrekt langs de oostkust van de Verenigde Staten. Denk bossen, beren, blaren en bizarre ontmoetingen. In dit boek neemt hij je mee vanaf de allereerste voorbereidingen – inclusief twijfelachtige kampeeruitrusting – tot het eindeloze stappen op de trail zelf.
Brysons vertelstijl voelt alsof je met een goedlachse nonkel op pad bent. Zo eentje die je onderweg van alles bijleert over bomen, geschiedenis en geologie, maar dan wel met de nodige zelfspot en droge humor. Je leert bij, je gniffelt, en lacht soms luidop.
Wat dit boek vooral doet, is zin geven in avontuur. Je krijgt spontaan de neiging om je stapschoenen uit het stof te halen en het dichtstbijzijnde wandelpad op te zoeken. Ik zeg niet dat ik morgen een vliegtuig naar de States neem om maandenlang door de bossen te trekken, maar het kriebelt wel. En dat is precies wat een goed reisverhaal hoort te doen.
Het enige wat minder was is dat het soms iets te vaak over de geschiedenis van de trail ging en niet over zijn ervaringen.
In A Walk in the Woods besluit Bill Bryson de Apalachian Trail te verkennen: een wandelroute van meer dan 3.500 kilometer die zich uitstrekt langs de oostkust van de Verenigde Staten. Denk bossen, beren, blaren en bizarre ontmoetingen. In dit boek neemt hij je mee vanaf de allereerste voorbereidingen – inclusief twijfelachtige kampeeruitrusting – tot het eindeloze stappen op de trail zelf.
Brysons vertelstijl voelt alsof je met een goedlachse nonkel op pad bent. Zo eentje die je onderweg van alles bijleert over bomen, geschiedenis en geologie, maar dan wel met de nodige zelfspot en droge humor. Je leert bij, je gniffelt, en lacht soms luidop.
Wat dit boek vooral doet, is zin geven in avontuur. Je krijgt spontaan de neiging om je stapschoenen uit het stof te halen en het dichtstbijzijnde wandelpad op te zoeken. Ik zeg niet dat ik morgen een vliegtuig naar de States neem om maandenlang door de bossen te trekken, maar het kriebelt wel. En dat is precies wat een goed reisverhaal hoort te doen.
Het enige wat minder was is dat het soms iets te vaak over de geschiedenis van de trail ging en niet over zijn ervaringen.
1
Reageer op deze recensie