Lezersrecensie
Moord aan de zonnige Franse kust; denk aan wijn, het goede leven, een mysterie en een moordenaar!
Ik ken de boeken van Pierre Martin van de Madame le Commissaire reeks, superleuke boeken! Ik was dan ook benieuwd naar de Monsieur le Comte reeks!
De adellijke familie van Chacarasse zijn al generaties lang huurmoordenaars. Ze werkten voor het Vaticaan, Napoleon, De ’Medici en de Bourbons. Ze zijn dus niet zomaar te huur en worden jaren opgeleid om in het familiebedrijf te stappen. Zo ook de jongste Monsieur le Comte. Maar wat als je niet wilt? Hoe pleeg je een moord als je niet wilt doden?
Een huurmoordenaar met gewetensbezwaren! Een leuk uitgangspunt. Graaf Lucien Chacarasse weet al heel zijn leven dat hij geen normale lessen heeft gehad maar heeft zich er nooit voor geïnteresseerd. Hij runt liever zijn restaurant in Villefranche-sur-Mer, koopt daar wijnen in, gaat naar wijnproeverijen, is gastheer in de avonden of ontvangt gasten aan zijn vaste tafel. savoir-vivre!
Pierre Martin schrijft vlot en beeldend, in enkele zinnen waan je jezelf in het zuiden van Frankrijk en scheur je met Lucien mee op zijn Vespa door de straten van Villefranche-sur-Mer. Maar toch vond ik Francine, de secretaresse van zijn vader, niet lekker uit de verf komen. Heeft ze nu hele droge humor? Zoals de Britten, zo droog? Of kan ze niet meer lachen, het lachen vergaan met de dood van de oude graaf? Misschien gaat het nog goed komen in de rest van de reeks. Of het ligt aan mij, perfecte mensen wekken niet altijd sympathie bij mij op, ik vind ze soms saai…
‘Obligé aux vivants et aux morts
De levenden en de doden verplicht’
Het verhaal heeft wat open eindjes. Deze zullen ongetwijfeld in de rest van de serie aan bod komen want als er iets is wat de jonge graaf wel heeft dan is het doorzettingsvermogen. Hij wilt zijn belofte aan z’n vader houden maar zijn eigen integriteit niet verliezen. Het einde heeft dan ook een cliffhanger waarvan je denkt; ‘Oja, heb je eindelijk alles onder controle. Dan dit…’
Moord aan de zonnige Franse kust; denk aan wijn, het goede leven, een mysterie en een moordenaar!
De adellijke familie van Chacarasse zijn al generaties lang huurmoordenaars. Ze werkten voor het Vaticaan, Napoleon, De ’Medici en de Bourbons. Ze zijn dus niet zomaar te huur en worden jaren opgeleid om in het familiebedrijf te stappen. Zo ook de jongste Monsieur le Comte. Maar wat als je niet wilt? Hoe pleeg je een moord als je niet wilt doden?
Een huurmoordenaar met gewetensbezwaren! Een leuk uitgangspunt. Graaf Lucien Chacarasse weet al heel zijn leven dat hij geen normale lessen heeft gehad maar heeft zich er nooit voor geïnteresseerd. Hij runt liever zijn restaurant in Villefranche-sur-Mer, koopt daar wijnen in, gaat naar wijnproeverijen, is gastheer in de avonden of ontvangt gasten aan zijn vaste tafel. savoir-vivre!
Pierre Martin schrijft vlot en beeldend, in enkele zinnen waan je jezelf in het zuiden van Frankrijk en scheur je met Lucien mee op zijn Vespa door de straten van Villefranche-sur-Mer. Maar toch vond ik Francine, de secretaresse van zijn vader, niet lekker uit de verf komen. Heeft ze nu hele droge humor? Zoals de Britten, zo droog? Of kan ze niet meer lachen, het lachen vergaan met de dood van de oude graaf? Misschien gaat het nog goed komen in de rest van de reeks. Of het ligt aan mij, perfecte mensen wekken niet altijd sympathie bij mij op, ik vind ze soms saai…
‘Obligé aux vivants et aux morts
De levenden en de doden verplicht’
Het verhaal heeft wat open eindjes. Deze zullen ongetwijfeld in de rest van de serie aan bod komen want als er iets is wat de jonge graaf wel heeft dan is het doorzettingsvermogen. Hij wilt zijn belofte aan z’n vader houden maar zijn eigen integriteit niet verliezen. Het einde heeft dan ook een cliffhanger waarvan je denkt; ‘Oja, heb je eindelijk alles onder controle. Dan dit…’
Moord aan de zonnige Franse kust; denk aan wijn, het goede leven, een mysterie en een moordenaar!
2
Reageer op deze recensie