Fantasy die leest als een sprookje

Dit boek begint als een mooie historische roman. De fantasy sluipt er in het begin slechts langzaam in, maar uiteindelijk komen er toch wel heel duidelijk fantasy – elementen aan bod. Je verwacht in eerste instantie ook een andere oorzaak dan de werkelijke oorzaak als je over Cliona’s problemen leest. Voor mijn gevoel lijkt dit verhaal overigens meer op een sprookje dan op een fantasyverhaal. Een spannend en bij vlagen wreed sprookje, dat dan weer wel.

Het verhaal speelt zich af rond de 10e eeuw in Ierland. Cliona is haar tijd qua opvattingen echter ver vooruit. Ze maakt keuzes die de meeste jonge vrouwen in die tijd waarschijnlijk niet zouden durven nemen. Dit wordt door haar omgeving ook niet altijd begrepen. Maar hoewel ze haar keuzes vooral op gevoel maakt, heeft ze meestal wel gelijk. Ik vond Cliona een interessant en diepgaand personage.

Cú vond ik ook een fijn personage. Hij komt stug en hard over, maar je beseft al vrijwel meteen dat hij daar een goede reden voor moet hebben. Naarmate je meer over hem te weten komt, krijg je voor hem ook sympathie.

Cliona is opgevoed door monniken. Wat ze moet doen om de oude magie te stoppen komt niet altijd helemaal overeen met de waarden die zij haar geleerd hebben. De moeite die Cliona hiermee heeft vond ik ook erg boeiend.

Verder is het verhaal ook gewoon heel spannend. Het is geen makkelijke taak waar Cliona voor staat en ik ging me al snel afvragen hoe ze zich hieruit zou redden. Slimheid, handigheid en een portie geluk komen haar echter goed van pas.

Het einde is een beetje bitterzoet. Dit past wel goed bij het verhaal en het voelde wel alsof het klopte. Het hele verhaal zit trouwens goed in elkaar. Alles lijkt goed te kloppen en past mooi in elkaar. Ik vond dit een heel fijn verhaal om te lezen.