Lezersrecensie
Het beste boek van Gillian King tot nu toe
Het verhaal van ‘Ik mis je’ wordt afwisselend in het heden en het verleden verteld. Langzaamaan leer je hoofdpersonage Charlotte kennen en wat zij allemaal in het verleden heeft meegemaakt. Door de fragmenten uit het verleden weet jij als lezer meer over Charlotte dan bepaalde personages in het boek. Daardoor heb je soms de neiging om Charlotte streng toe te spreken dat ze gewoon eerlijk moet zijn tegenover anderen. Knap hoe Gillian King het op deze manier voor elkaar krijgt dat je helemaal in het boek wordt meegenomen.
King heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor ze haar lezers vanaf het eerste hoofdstuk meeneemt in het verhaal. Je leeft met Charlotte mee, bent soms verbaasd over haar keuzes en gunt haar het beste. Ook enkele bijpersonages stelen je hart, waaronder Siem en Claire. Je vormt gewoon in je hoofd een beeld van al deze personen. Heerlijk!
‘Ik mis je’ bevat niet alleen maar vrolijke momenten. King durft het aan om enkele heftige onderwerpen aan te kaarten, maar ze weet het verhaal zo te vertellen dat het geen zwaar beladen boek is geworden. Alhoewel ik me wel kan voorstellen dat sommige mensen even een traantje wegpinken tijdens het lezen van dit boek. Wat mij betreft, is dit het beste boek van Gillian King tot nu toe.
King heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor ze haar lezers vanaf het eerste hoofdstuk meeneemt in het verhaal. Je leeft met Charlotte mee, bent soms verbaasd over haar keuzes en gunt haar het beste. Ook enkele bijpersonages stelen je hart, waaronder Siem en Claire. Je vormt gewoon in je hoofd een beeld van al deze personen. Heerlijk!
‘Ik mis je’ bevat niet alleen maar vrolijke momenten. King durft het aan om enkele heftige onderwerpen aan te kaarten, maar ze weet het verhaal zo te vertellen dat het geen zwaar beladen boek is geworden. Alhoewel ik me wel kan voorstellen dat sommige mensen even een traantje wegpinken tijdens het lezen van dit boek. Wat mij betreft, is dit het beste boek van Gillian King tot nu toe.
2
Reageer op deze recensie