Knap debuut

‘Lange tanden’ is een interessant boek, waarin je meer leest over de ziekte anorexia en hoe iemand die deze ziekte heeft ermee omgaat. In het begin ben je even zoekende in het verhaal: wie is Renée? Hoe komt het dat zij anorexia heeft gekregen? Welke gevolgen heeft dit voor haarzelf en haar lichaam? En hoe gaat het haar af in de kliniek?

Voor veel mensen zal anorexia een ver-van-mijn-bed-show zijn, waardoor je soms het doen en laten van het hoofdpersonage niet helemaal begrijpt. Hoe kan het nu dat zo’n jong meisje niet eens een stukje fruit wil eten? Leonoor de Groot laat stukje bij beetje zien hoe de ziekte als het ware tegen haar praat en daardoor beslissingen voor haar neemt. De auteur heeft haar jarenlange eigen ervaring in de psychiatrie in dit boek verwerkt. Heel knap dat ze dat heeft gedaan. Op deze manier zal je iets meer kunnen begrijpen van anorexia, alhoewel ik denk dat je het nooit helemaal zult snappen als je het zelf niet hebt (gehad). Ze zorgt er in ieder geval voor dat je met een andere ogen naar mensen met anorexia zal gaan kijken.

De Groot heeft een fijne schrijfstijl en schuwt het niet om de nodige humor in het boek te verwerken. Doordat ze haar eigen ervaringen in ‘Lange tanden’ heeft verwerkt, komen sommige passages erg binnen. Als Renée bijvoorbeeld voor de eerste keer sondevoeding krijgt, dan voel je bijna de angst die het hoofdpersonage op dat moment heeft. Je snapt dat het nodig is omdat ze ondervoed is, maar tegelijkertijd leef je met Renée mee omdat ze niet anders kan door haar ziekte. Heel heftig! Dat maakt van ‘Lange tanden’ een knap debuut.