Meesterlijk uitgewerkte thriller

Inspecteur Unai López de Ayala worstelt nog met de naweeën van de gebeurtenissen uit 'de Stilte van de witte stad'. Er is alleen weinig tijd voor, want de volgende vreemde moord dient zich alweer aan in Vitoria en in het omliggende gebied; het Spaanse Baskenland en Cantabrië. Unai, beter bekend als 'Kraken' moet weer als profiler aan de slag.

We volgen Unai wederom in het heden en in het verleden. We beleven een zomerkamp uit 1992 opnieuw en we volgen Unai in zijn hedendaagse strijd tegen zijn afasie en tijdens de zoektocht naar de moordenaar, die in dit boek weer zeer gruwelijke dingen doet en het gemunt heeft op zwangere vrouwen en mannen die een kind verwachten. De slachtoffers moeten het ontgelden tijdens een soort Keltisch ritueel.

Aan het einde komen heden en verleden prachtig samen. Alle puzzelstukjes vallen op hun plaats. Dit boek is meesterlijk uitgewerkt. Goed uitgediepte personages, mooie omschrijvingen van de natuur en van de stad Vitoria. Bijna alles heeft een achterliggende betekenis en het is zo goed uitgedacht en verweven met elkaar dat ik wederom niet zag aankomen hoe het verhaal ging eindigen. Zeer verrassend!

De schrijfster schroomt niet voor dood, verderf en allerlei leed. De hoofdpersonages krijgen het weer flink voor hun kiezen. Het maakt mij erg nieuwsgierig naar het laatste deel in deze trilogie die in mei 2020 uitkomt. Deze serie is een mix van spanning, een beetje geschiedenis, Spaanse cultuur en veel sympathieke personages. De afwisseling tussen heden en verleden is helder weergegeven en het zorgt ervoor dat je de personages nog beter leert kennen, en dan voornamelijk Unai. Wat een held!

Ik heb mijzelf weer helemaal verloren in dit verhaal en heb het gevoel alsof ik Vitoria ken als mijn broekzak en Unai één van mijn beste vrienden is. Dit is waarom ik zo graag lees! Na 'de stilte van de witte stad' is ook 'de riten van het water' voor mij absoluut een vijf sterren boek! Kom maar door met 'de heren van de tijd'