Weer zo'n boek die zo snel mogelijk uitgelezen moet worden!

Inhoud:Het kan raar lopen tijdens een huwelijksreis, daarover kunnen Erin en haar man Mark meepraten! Het verliefde stel gaat naar Bora Bora op huwelijksreis. Mark heeft Erin overtuigd om daarop dat mooie tropische eiland te gaan duiken. Erin overwint haar angst, samen met Mark durft ze het aan. Tijdens het duiken stuiten ze op iets onverwachts en Erin krijgt de schrik van haar leven! Gelukkig bewaard Mark zijn rust en kan dat ook weer overbrengen op Erin, waardoor ze weer veilig boven water komen. Nog niet van de schrik bekomen moeten ze wel direct beslissen wat ze gaan doen: vertellen ze wat ze hebben gezien, of is het beter te zwijgen hierover. Als ze besluiten het laatste te doen, heeft dat verregaande consequenties die ze niet direct kunnen overzien. Die ene beslissing zet een hele reeks andere beslissingen in gang. Als ze alles van tevoren hadden geweten, hadden ze dan dezelfde beslissing gemaakt? Ik weet het zonet nog niet!
Persoonlijke Leeservaring
Ik heb altijd mijn nog te lezen recensie-boeken bij elkaar liggen, op volgorde, zodat ik niet hoef na te denken welk boek er aan de beurt is. In dit geval kreeg ik het e-book en stond deze op mijn e-reader. Ik weet dat ik dan het risico loop zo’n boek te vergeten! Gelukkig was dit nu niet het geval.
In het eerste hoofdstuk wordt eigenlijk meteen iets “weggeven” en ik wist nu niet of ik dit nu zo prettig vond. Ik behoor namelijk niet tot de categorie lezers die eerst de laatste bladzijden leest om te kijken hoe het afloopt! Dit eerste hoofdstuk was eigenlijk de afloop. Zou dit mijn leesplezier niet bederven? Dat bleek in elk geval al snel niet zo te zijn! Het boek is in de ik-vorm’ geschreven, iets waar ik normaal niet van houd. Toch vond ik het in dit geval helemaal niet storend! Wat een heerlijk boek. Voor mij las dit boek als een spannende roman, dus niet als een bloed spannende thriller. Dit neemt zeker niet weg dat ik de urgentie voelde om door te lezen! De spanning zit hem in, voor mij in elk geval, het vermoeden dat er van alles gaande is terwijl je dat als lezer (nog) niet weet. Het boek zit technisch goed in elkaar, een verhaal, met vaart geschreven, waarvan je denkt: zou mij dit kunnen overkomen? Ik wilde heel graag weten hoe alles nu in elkaar stak en om die reden heb ik ook inderdaad zoveel mogelijk, alle vrije minuutjes, gelezen. Als ik van tevoren had geweten dat het boek in de ik-vorm was geschreven, dat het eerste hoofdstuk ook best het laatste hoofdstuk had kunnen zijn en dat ik het zelf als spannende roman zou betitelen, dan zou ik het boek waarschijnlijk niet hebben gelezen! Nu ben ik heel blij dat ik het allemaal niet wist en het boek wel gelezen heb! Nu jullie deze voorkennis wel hebben (je hebt tenslotte mijn recensie gelezen nu), zou ik toch zeggen: lees dit boek en geniet ervan