Mysterieus, somber en aangrijpend

‘Wij zijn de wolven’ is een verhaal over vrouwen, en vooral het geweld op vrouwen. Zonder belerend te zijn, echter zonder er doekjes om te winden, vertelt Wyld het verhaal van hoofdzakelijk drie sterke vrouwen die met gewelddadige en/of dominante mannen te maken krijgen. De mannen kunnen stevig drinken, maar ook de vrouwen laten zich niet onbetuigd, integendeel. Het is voor hen een manier om met hun frustraties, angsten en onzekerheden om te gaan.

In een mysterieus, somber en aangrijpend verhaal maar zeker niet zonder (donkere) humor leer je Sarah, Ruth en Viviane kennen. Ze leven in verschillende tijden, maar zijn toch verbonden door familiebanden of gebeurtenissen.

Het landschap wordt heel zintuigelijk beschreven zodat je het gevoel hebt dat je er midden in zit, je kan de stinkzwammen ruiken, je voelt de zompige aarde onder je voeten. Personages hebben diepgang en blijven je bij. Het ene beklijft al wat meer dan het andere, Sarah blijft vrij mysterieus, van haar komen we het minst te weten. Met Ruth leef je het meeste mee.
In het begin denk je weleens: waar gaat dit over, waar gaat dit naartoe? Maar langzaam haken alle verhalen in elkaar en al worden alle raadsels niet opgelost, als het boek eindigt ben je overtuigd dat hier een talentrijk auteur aan het werk was en had je nog zoveel meer willen lezen over deze vrouwen.
Heel graag gelezen en een auteur die we beslist gaan volgen!