Wie spreekt de waarheid?

Alex weet niet wat ze moet doen als haar oudere zus Ruth opeens bij haar op de stoep staat. Ze hebben elkaar al 10 jaar niet meer gezien of gesproken. Ruth zit in de problemen en is nog zwanger ook. Het verbaast Alex niets.
Ze zit niet te wachten op dat haar mooie leven volledig overhoop wordt gehaald. Ze heeft het nu prima voor elkaar, een lieve, knappe vriend en een fantastische baan bij de jeugdbescherming.
Ze kan haar zus niet op straat laten staan en neemt haar in huis, in haar leven.
De zussen spreken niet over wat er in het verleden is gebeurd, maar beetje bij beetje komen de geheimen aan e oppervlakte drijven en dreigen het mooie levende van Alex te verwoesten.
Aan de andere kant probeert Ruth zo goed en zo kwaad als ze kan een veilige basis voor haar kindje te krijgen, maar kan dat wel met alle geheimen die nu naar boven komen.
Kunnen de zussen elkaar wel vertrouwen?


Het verhaal is makkelijk te lezen door de relatief korte niet te complexe zinnen en de korte hoofdstukken met wisselend perspectief.
Het verhaal wordt prima opgebouwd. De lezer wordt heen en weer geslingerd in het gevoel of de ene zus of de andere zus nu eigenlijk het probleem is.
De opbouw qua spanning was voor een psychologische thriller prima. Een rustige opbouw die hier en daar versnelde en eindigde in een ontknoping.
De personages zijn voor dit verhaal prima uitgediept, hier en daar hadden ze iets meer was het voldoende. Door de flashbacks naar hun jeugd leer je Ruth en Alex beter kennen.
Het verhaal had voor mij geen onverwachte afloop, dat is niet erg. Belangrijk is hoe het verhaal werd verteld en dat was prima.
Het is een makkelijk te lezen toegankelijk boek wat snel wegleest, een fijne psychologische thriller.