Lezersrecensie
■ DE STILLE PATIËNT – Alex Michaelides ■
Kunstenaar Alicia Berenson lijkt het perfecte leven te leiden: ze is gelukkig getrouwd en woont in een mooi huis in Londen. Maar wanneer haar man op een avond thuiskomt, schiet ze hem vijf keer in het gezicht. Sindsdien heeft ze geen woord meer gezegd.
Alicia’s stilzwijgen maakt van de moord een mysterie. Psychotherapeut Theo Faber is vastbesloten Alicia weer aan het praten te krijgen. Maar door zijn vastberaden zoektocht naar de waarheid brengt hij ook zichzelf in gevaar.
-------
Door de vele goede reacties op dit boek was ik er heel nieuwsgierig naar geworden. Het bleek uiteindelijk geen teleurstelling te zijn: ik ben de hele tijd als een detective op zoek gegaan om de juiste puzzelstukjes in elkaar te kunnen leggen en het mysterie rond Alicia op te lossen. En ik ben er niet in geslaagd – want het einde: WAT WAS DAT?
Het verhaal wordt voornamelijk door psychotherapeut Theo verteld. Er wordt niet alleen gefocust op zijn werk als psychotherapeut, maar ook zijn privéleven komt aan bod. Dat vond ik in het begin niet echt een meerwaarde. Ik was vooral nieuwsgierig naar de verhaallijn rond Alicia.
Alicia zelf weigert te spreken, maar door dagboekfragmenten kom je toch van alles over haar te weten. Die dagboekfragmenten vond ik zeker een meerwaarde tijdens het lezen, zo kwam Alicia toch een beetje aan het woord en weet je ook wat er zich afspeelde in haar leven vlak voordat ze haar man van het leven beroofde.
Tijdens het lezen vroeg ik me voortdurend af wat er die bewuste avond nu eigenlijk was gebeurd. Daardoor las dit boek snel weg. De schrijfstijl van de auteur zorgde daar ook voor, want Michaelides heeft zeker weten een vlotte pen. Ook zijn verwijzingen naar de Griekse mythologie vond ik heel fijn.
Nu moet ik wel toegeven dat de spanning in dit boek vooral veroorzaakt werd door de vragen ‘wat is er nu eigenlijk gebeurd?’ en ‘waarom heeft Alicia dat gedaan?’, de gebeurtenissen op zich waren niet heel erg spannend. Het waren vooral de plottwists die dit boek zo goed maakten. Ik ben een paar keer rechtop gesprongen tijdens het lezen. Op het einde heb ik mijn verontwaardiging dan ook uitgeroepen.
Alicia’s stilzwijgen maakt van de moord een mysterie. Psychotherapeut Theo Faber is vastbesloten Alicia weer aan het praten te krijgen. Maar door zijn vastberaden zoektocht naar de waarheid brengt hij ook zichzelf in gevaar.
-------
Door de vele goede reacties op dit boek was ik er heel nieuwsgierig naar geworden. Het bleek uiteindelijk geen teleurstelling te zijn: ik ben de hele tijd als een detective op zoek gegaan om de juiste puzzelstukjes in elkaar te kunnen leggen en het mysterie rond Alicia op te lossen. En ik ben er niet in geslaagd – want het einde: WAT WAS DAT?
Het verhaal wordt voornamelijk door psychotherapeut Theo verteld. Er wordt niet alleen gefocust op zijn werk als psychotherapeut, maar ook zijn privéleven komt aan bod. Dat vond ik in het begin niet echt een meerwaarde. Ik was vooral nieuwsgierig naar de verhaallijn rond Alicia.
Alicia zelf weigert te spreken, maar door dagboekfragmenten kom je toch van alles over haar te weten. Die dagboekfragmenten vond ik zeker een meerwaarde tijdens het lezen, zo kwam Alicia toch een beetje aan het woord en weet je ook wat er zich afspeelde in haar leven vlak voordat ze haar man van het leven beroofde.
Tijdens het lezen vroeg ik me voortdurend af wat er die bewuste avond nu eigenlijk was gebeurd. Daardoor las dit boek snel weg. De schrijfstijl van de auteur zorgde daar ook voor, want Michaelides heeft zeker weten een vlotte pen. Ook zijn verwijzingen naar de Griekse mythologie vond ik heel fijn.
Nu moet ik wel toegeven dat de spanning in dit boek vooral veroorzaakt werd door de vragen ‘wat is er nu eigenlijk gebeurd?’ en ‘waarom heeft Alicia dat gedaan?’, de gebeurtenissen op zich waren niet heel erg spannend. Het waren vooral de plottwists die dit boek zo goed maakten. Ik ben een paar keer rechtop gesprongen tijdens het lezen. Op het einde heb ik mijn verontwaardiging dan ook uitgeroepen.
1
Reageer op deze recensie