Lezersrecensie
Hier werd ik even stil van...
‘Zolang de citroenbomen bloeien’ is een boek dat ik al veel voorbij zag komen. Iedereen was lovend en was ontroerd door het verhaal. Het onderwerp is voor de meesten onder ons een ver-van-ons-bedverhaal, maar fictieve verhalen hebben de kracht om situaties die we ons moeilijk kunnen voorstellen toch tastbaar te maken. En dat was net zo met dit verhaal over de verschrikkelijke gebeurtenissen in Syrië.
Zoulfa Katouh heeft met dit boek iets heel bijzonders gedaan. Ze heeft niet alleen een realistisch en aangrijpend verhaal neergepend. Ze heeft ook de verwoestende situatie in Syrië zorgvuldig en onverbloemd beschreven. Dit verhaal was op sommige momenten gruwelijk, maar daardoor heeft Katouh een compleet beeld kunnen geven van wat er in het land aan de hand is.
Die situaties maakt de auteur realistisch en aangrijpend door een sterk hoofdpersonage naar voren te schuiven, namelijk Salama. Je leest het verhaal vanuit haar perspectief en het is al snel duidelijk welke impact de gebeurtenissen op haar hebben. Door Salama als lezer te volgen krijg je een beeld van wat een oorlogssituatie met een mens doet en hoe ze probeert te overleven. En dat zorgt voor hartverscheurende momenten.
Ik vond het ook mooi hoe de auteur heeft geprobeerd om toch een boodschap van hoop mee te geven. Die hoop wordt voor een groot deel gesymboliseerd door de citroenbomen, maar ook door Kenan. Het was ontroerend om zowel hem als Salama te zien ontwikkelen. Niet alleen samen, maar ook als individuen. Door zulke sterke personages was het des te makkelijker om mee te kunnen leven met de hartverscheurende, aangrijpende gebeurtenissen.
Dit is een boek dat IEDEREEN moet lezen. Om empatischer te zijn voor situaties waarbij we ons niets kunnen voorstellen. Om te begrijpen wat er in de wereld aan de hand is. En om te beseffen dat er mensen zijn die niet alleen leven, maar ook moeten overleven. ‘Zolang de citroenbomen bloeien’ is niet alleen een ijzersterk, meeslepend, ontroerend, hartverscheurend, maar ook hoopvol verhaal. Het is een verhaal dat je aan het denken zet.
Zoulfa Katouh heeft met dit boek iets heel bijzonders gedaan. Ze heeft niet alleen een realistisch en aangrijpend verhaal neergepend. Ze heeft ook de verwoestende situatie in Syrië zorgvuldig en onverbloemd beschreven. Dit verhaal was op sommige momenten gruwelijk, maar daardoor heeft Katouh een compleet beeld kunnen geven van wat er in het land aan de hand is.
Die situaties maakt de auteur realistisch en aangrijpend door een sterk hoofdpersonage naar voren te schuiven, namelijk Salama. Je leest het verhaal vanuit haar perspectief en het is al snel duidelijk welke impact de gebeurtenissen op haar hebben. Door Salama als lezer te volgen krijg je een beeld van wat een oorlogssituatie met een mens doet en hoe ze probeert te overleven. En dat zorgt voor hartverscheurende momenten.
Ik vond het ook mooi hoe de auteur heeft geprobeerd om toch een boodschap van hoop mee te geven. Die hoop wordt voor een groot deel gesymboliseerd door de citroenbomen, maar ook door Kenan. Het was ontroerend om zowel hem als Salama te zien ontwikkelen. Niet alleen samen, maar ook als individuen. Door zulke sterke personages was het des te makkelijker om mee te kunnen leven met de hartverscheurende, aangrijpende gebeurtenissen.
Dit is een boek dat IEDEREEN moet lezen. Om empatischer te zijn voor situaties waarbij we ons niets kunnen voorstellen. Om te begrijpen wat er in de wereld aan de hand is. En om te beseffen dat er mensen zijn die niet alleen leven, maar ook moeten overleven. ‘Zolang de citroenbomen bloeien’ is niet alleen een ijzersterk, meeslepend, ontroerend, hartverscheurend, maar ook hoopvol verhaal. Het is een verhaal dat je aan het denken zet.
1
Reageer op deze recensie