Lezersrecensie
Een Martiniclub-boek
Nadat een tiener verdwijnt en Maggies buurman de hoofdverdachte wordt, sluit voormalig spionne Maggie Bird zich aan bij het onderzoek, vastbesloten om de onschuld van haar vriend te bewijzen. Maar de rijke familie van het meisje dringt aan op een arrestatie. En wanneer de autoriteiten een lang geleden overleden lichaam in een nabijgelegen vijver ontdekken, wordt de zaak extra gecompliceerd en komen er diep begraven geheimen aan het oppervlak.
De Zomergasten is het tweede boek in de Martiniclub-reeks met in de hoofdrol Maggie Bird. Maggie is een gepensioneerde CIA-agente die zich gesettled heeft in Purity Maine, een rustig dorpje aan een meer waar veel zomerhuizen staan. Maggie is echter geen 60-plussers die rustig van haar oude dag geniet. Samen met haar vrienden, ook allemaal ex-CIA’rs, heeft ze een “boekenclubje”. Op regelmatige basis houden ze bijeenkomsten en drinken dan lustig Martini’s. Dit boekenclubje is echter een veredelde term, want in werkelijkheid houden ze zich liever bezig met het onderzoeken van politiezaken… iets van een oude vos en het niet verliezen van zijn haren. En ze doen dit zeker niet slecht, want ze zijn de politie telkens een stapje voor.
Ik hield al van Tess haar schrijfstijl wanneer ze de Rizoli & Isles-reeks schreef. Bij deze nieuwe reeks houdt ze dezelfde stijl aan wat ik enorm kan waarderen. Het verhaal leest zeer vlot en in de hoofstukken wisselen de personages zich af. De spanning is altijd onderhuids aanwezig, alhoewel het geen thriller is met ongelofelijk veel actie en bloedvergiet. Het is eerder een psychologische spanning waar de dreiging telkens een klein beetje dichter komt, maar waar je net niet de waarheid kan achterhalen. De zomergasten die beschreven worden in haar boek hebben allemaal hun geheimen wat het als lezer moeilijk maakt om een schuldige aan te wijzen. De spanning blijft dan ook in het verhaal tot op het einde.
De Martiniclub-reeks is een zeer waardige opvolger en ik ben al benieuwd naar de volgende in de reeks.
De Zomergasten is het tweede boek in de Martiniclub-reeks met in de hoofdrol Maggie Bird. Maggie is een gepensioneerde CIA-agente die zich gesettled heeft in Purity Maine, een rustig dorpje aan een meer waar veel zomerhuizen staan. Maggie is echter geen 60-plussers die rustig van haar oude dag geniet. Samen met haar vrienden, ook allemaal ex-CIA’rs, heeft ze een “boekenclubje”. Op regelmatige basis houden ze bijeenkomsten en drinken dan lustig Martini’s. Dit boekenclubje is echter een veredelde term, want in werkelijkheid houden ze zich liever bezig met het onderzoeken van politiezaken… iets van een oude vos en het niet verliezen van zijn haren. En ze doen dit zeker niet slecht, want ze zijn de politie telkens een stapje voor.
Ik hield al van Tess haar schrijfstijl wanneer ze de Rizoli & Isles-reeks schreef. Bij deze nieuwe reeks houdt ze dezelfde stijl aan wat ik enorm kan waarderen. Het verhaal leest zeer vlot en in de hoofstukken wisselen de personages zich af. De spanning is altijd onderhuids aanwezig, alhoewel het geen thriller is met ongelofelijk veel actie en bloedvergiet. Het is eerder een psychologische spanning waar de dreiging telkens een klein beetje dichter komt, maar waar je net niet de waarheid kan achterhalen. De zomergasten die beschreven worden in haar boek hebben allemaal hun geheimen wat het als lezer moeilijk maakt om een schuldige aan te wijzen. De spanning blijft dan ook in het verhaal tot op het einde.
De Martiniclub-reeks is een zeer waardige opvolger en ik ben al benieuwd naar de volgende in de reeks.
1
Reageer op deze recensie