“Bestudeer je vijand nauwkeurig, want je bent gedoemd om net zoals hij te worden.”

Doodvonnis het tweede boek in de Nemez & Sneijder-reeks. Dankzij haar medewerking aan het moordonderzoek waarbij haar moeder om het leven kwam, mag Sabine starten aan de prestigieuze academie van de federale politie. Dit was haar grote droom, maar toch is haar start wat wrang. In de eerste plaats omdat ze weet dat ze haar selectie voor een deel te danken heeft aan Sneijder en op de tweede plaats heeft ze het ook moeilijk met het feit dat ze nu zal studeren waar ook haar grote liefde Erik Dorfer te werk is gesteld. Ze heeft pas enkele maanden voordien de relatie beëindigd, maar heeft hier spijt van en hoopt dat ze hun relatie nieuw leven kunnen inblazen als ze ook in Wiesbaden Is. Wanneer ze echter in Wiesbaden aankomt, hoort ze dat haar geliefde Erik in het hoofd is geschoten en in een coma ligt, vechtend voor zijn leven.
Op het moment dat Sabine start met haar opleiding wordt in Wenen een meisje gevonden die reeds een jaar vermist was. Het kind heeft een tatoeage van Dante’s inferno op haar rug en is te getraumatiseerd om te kunnen vertellen wie haar ontvoerd heeft.

Deze twee misdaden zijn de start van een bloedstollende zoektocht naar de dader… of zijn het daders, want dat is voor zowel Sabine en Maarten als voor Melanie, die officier van Justitie is in Wenen en de zaak van het meisje behandeld, niet duidelijk. Sabine ontdekt een connectie tussen verschillende onopgeloste moorden doorheen de jaren en de ontvoering van Clara.
De hoofdstukken schakelen tussen het onderzoek van Sabine en de moeilijkheden die ze ondervindt in de academie en Melanie die de zaak van Clara probeert op te lossen. Dit brengt heel wat vaart in het verhaal en zorgt voor een blijvende spanning. Zeker wanneer blijft dat de zaken met elkaar te maken hebben. Andreas Gruber heeft hier terug een mooie thriller weten neer te zetten. Sabine wekt onmiddellijk sympathie op, maar dat doet hij met Maarten S. Sneijder niet en dit maakt het boek ook wel bijzonder. De hoofdpersonages zijn eens niet de sympathieke helden, maar wel een nutty professor en zijn leerling.
Apotheose staat reeds klaar om verslonden te worden.