De nieuwe Aspe's zijn een mustread

Tijdens de voetbalwedstrijd Club Brugge-Lierse loopt een fan het veld op en steekt Club Bruggespits Foeke Eijkelkamp neer. Een moord voor de ogen van twintigduizend supporters en televisiekijkend België, dat wordt een makkelijke case. Alleen is Pieter Van In niet overtuigd van het motief van de dader. Hij denkt dat er meer aan de hand is dan louter supportersgeweld. Hij gaat op zoek naar de opdrachtgever en ontdekt de vele tegenstrijdige belangen die in het voetbal heersen. Van voorzitters tot spelers, van gokkers tot supporters, allemaal proberen ze de uitslagen van de wedstrijden op hun manier te beïnvloeden. Maar wie trekt er aan het langste eind?

Buitenspel is het derde boek in de vernieuwde Aspe-reeks, geschreven door Jonas Boets. Na Reünie en Macht neemt Jonas je opnieuw mee naar de jonge jaren van Pieter Van In en Guido Versavel, die vastberaden de moeilijkste misdaadzaken in en rond Brugge oplossen. En de jonge jaren zorgen bij mij af en toe toch voor verwarring. Ik blijf het boek lezen alsof het anno 2025 is, maar dan lees je een passage waar Guido een café binnenloopt om te gaan bellen. En dan denk ik… “waarom gebruikt die klojo niet gewoon zijn GSM”, maar uiteraard waren de GSM in de jaren ’90 nog niet vertegenwoordigd. Ik moet dus echt mijn mindset aanpassen om dit boek te lezen, maar ondanks mijn problemen met omschakelen, is dit terug een leuk verhaal om te lezen. Heel vlot, toch wel spannend, zoals we de Aspe-verhalen kennen. Ook Brugge en het Olympiastadium waar het verhaal zich grotendeels afspeelt, is zeer waarheidsgetrouw. En wat het ook grappig maakt, is dat de namen van de spelers van Brugge allemaal verwijzen naar de oude garde spelers van Brugge. Denk maar aan Franky Ceulemans, die eigenlijk een samentrekking is van Jan Ceulemans en Franky Van Der Elst. En ja, ik ben al zo oud dat ik die oude garde nog ken.

Jonas slaagt terug in zijn opdracht om Van In en Vesavel levendig te houden. Hij behoudt de stijl van Aspe door met niet al te lange hoofdstukken te werken, maar toch geeft hij zijn eigen stempel aan de vernieuwde Pieter en Guido. En ik hou er wel van. Ondertussen staat Rusteloos klaar.