Recensie: De geheime boomgaard – Sharon Gosling

In dit verhaal volgen we de zussen Nina en Bette. Nina is een alleenstaande moeder die al jarenlang met haar zoontje op de familieboerderij woont en werkt. Bette is tien jaar ouder en verliet het ouderlijk huis vroeg om te gaan studeren aan de universiteit. Door het leeftijdsverschil en het gebrek aan contact hebben de zussen nooit een hechte band gehad.

Wanneer hun vader plotseling overlijdt, keert Bette – inmiddels een succesvolle advocate uit Londen – terug naar haar geboorteplaats. Ondanks het feit dat ze elkaar al jaren niet hebben gezien, komen oude spanningen weer bovendrijven zodra Bette het huis binnenstapt. Ze wil na de begrafenis en de afspraak bij de notaris – die ze als een formaliteit beschouwt – zo snel mogelijk terugkeren naar Londen. Bij de notaris blijkt dat hun vader voor een verrassing heeft gezorgd: beide zussen erven de familieboerderij. Tot overmaat van ramp komen ze erachter dat hun vader ook een grote schuld heeft achtergelaten. Nina vreest dat Bette haar aandeel zal verkopen, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig.

Bette ziet zichzelf absoluut niet als boerin, maar ze laat haar erfdeel niet zomaar los. Terwijl de zussen gedwongen worden samen te werken, ontdekken ze op het terrein een verlaten boomgaard – misschien wel de sleutel tot het redden van de boerderij én hun verstoorde relatie…

Vanaf de eerste pagina weet Sharon Gosling de lezer mee te nemen in een warm, ontroerend en levensecht verhaal. De weg die de zussen afleggen naar herstel is geloofwaardig en ontroerend. Goslings schrijfstijl is vlot en beeldend, waardoor je het verhaal bijna zelf lijkt te beleven. De personages zijn mensen van vlees en bloed, die je wilt omarmen en troosten. En dan is er nog Barney – Nina’s zoontje – die met zijn ontwapenende aanwezigheid het hart steelt van iedere lezer.

‘De geheime boomgaard’ is een hartverwarmende feelgoodroman vol emoties, familiegeheimen en tweede kansen. Wat zou ik graag nog meer lezen over Nina, Bette en de kleine Barney…