Intrigerend levensverhaal dat het verdient verteld te worden

De Nederlandse Willy Wolters is als kind met haar ouders naar Amerika verhuisd. Ze heeft een passie voor muziek en is dol op haar baan in het theater. Hoewel ze haar werk met plezier doet, droomt ze ervan om dirigent te worden en op een dag zelf een orkest te leiden. Tijdens haar werk ontmoet ze de welgestelde Frank Thomsen. In eerste instantie kunnen ze elkaar niet uitstaan, maar al gauw groeien ze naar elkaar toe. Maar dan komt Willy erachter dat ze geadopteerd is en haar naam eigenlijk Antonia Brico is. Ze wil graag haar biologische familie zoeken. Bovendien is ze vastbesloten alles op alles te zetten voor een carrière als dirigent. Ze zal moeten kiezen tussen twee uiterst verschillende toekomstperspectieven.

Maria Peters (1958) is filmproducent, filmregisseur en scenarioschrijver. Zo was ze onder andere verantwoordelijk voor de regie van de films Afblijven en Sonny Boy. Het verhaal van Antonia Brico kwam ze op het spoor door de documentaire Antonia: A Portrait of the Woman. Uitgebreider onderzoek resulteerde in de verfilming van het levensverhaal van de eerste succesvolle vrouwelijke dirigent. De film verscheen eind 2018 al in de bioscopen. Maar het verhaal liet haar nog niet los en nu is daar dan ook het boek.

Het verhaal wordt verteld vanuit drie oogpunten. Uiteraard die van Willy/Antonia, maar ook personages Frank en Robin komen regelmatig aan het woord. Het is interessant om het verhaal van meerdere kanten te horen en te weten te komen hoe anderen Antonia zagen. Het zorgt er ook voor dat je Frank en Robin zelf iets beter leert kennen, omdat ook hun verhalen aan bod komen. Hoewel deze interessant zijn om te lezen, leiden ze af van waar het echt om draait: Antonia. En dat is zonde, want haar verhaal is interessant genoeg en heeft deze overbodige informatie niet altijd nodig.

Gelukkig is er ook genoeg aandacht voor het verhaal van Antonia zelf. Haar zoektocht naar haar biologische moeder brengt haar terug naar Nederland. Het zal daarna nog lang duren voordat ze weer terugkeert naar Amerika, want ze heeft nog altijd de droom om dirigent te worden en die jaagt ze na in Europa. Het wordt haar niet makkelijk gemaakt; het zijn de jaren ’20 in de vorige eeuw en een vrouw die een carrière najaagt in een mannenwereld is niet iets waar men enthousiast over is. Er wordt verwacht dat een vrouw op zoek gaat naar een geschikte partner om daarmee een gezin te starten. Bovendien zouden vrouwen niet geschikt zijn voor het vak van dirigent omdat ze niet kunnen leiden. Antonia is vastbesloten om iedereen (inclusief haar ouders) het tegendeel te bewijzen.

Antonia Brico is haar tijd ver veruit en Peters weet het contrast tussen Brico’s denkbeelden en de periode waarin zij leeft haarfijn neer te zetten. De gedetailleerde informatie die Peters op subtiele wijze in het verhaal weet te weven, laat zien dat hier veel research in is gaan zitten. Bovendien lijkt het verhaal van een vrouw die zich staande probeert te houden in een mannenwereld nog altijd actueel.

Bij veel mensen zal de naam Antonia Brico misschien niet meteen een belletje laten rinkelen. Dat zij toch een interessante vrouw was in de Nederlandse geschiedenis en dat haar verhaal het verdient om verteld te worden, mag na het lezen van deze roman duidelijk zijn.