Emotioneel, maar respectvol debuut

Ava is alles kwijtgeraakt bij een verwoestende brand. Maar dan ook echt alles. Haar huis is volledig verwoest tijdens de brand en haar ouders en beste vriendin, tevens haar nichtje, hebben de brand niet overleefd. Ava heeft het wel overleefd, maar haar lichaam zit vol met littekens en haar gezicht is deels verbrand.

Na de brand heeft Ava lang in het ziekenhuis moeten blijven. Wanneer ze weer naar huis mag komt ze te wonen bij haar oom en tante. Het is een nieuwe omgeving en ze komt op een nieuwe school terecht. Ze gaat met flinke tegenzin en is van plan om het naar een paar dagen weer voorgezien te houden, maar het loopt anders dan verwacht.

Tegen haar verwachtingen raakt Ava bevriend met de uitbundige Piper. Door een ongeluk is zij in een rolstoel beland, maar ze weigert zich door iets of iemand tegen te laten houden. Ook Asad is vanaf het begin aardig tegen Ava en probeert ervoor te zorgen dat ze op een positievere manier naar zichzelf gaat kijken.

Een van de belangrijkste thema’s in dit boek is zelfacceptatie. Het kost Ava erg veel moeite om haar littekens te accepteren en als lezer volg je haar reis in dit proces. Maar je leert ook dat niet alle littekens zichtbaar zijn. Soms gaat het veel dieper.

Het boek is absoluut een aanrader. Het vuur in mij behandelt een aantal heftige onderwerpen op een zeer respectvolle manier en de schrijfstijl past bij de beleefwereld van tieners. Het is belangrijk dat er ook dit soort heftige boeken zijn voor hun doelgroep. Want ook jongeren kunnen worstelen met depressies en traumatische ervaringen. Bovendien is de kans groter dat het jongeren aanspreekt in deze vorm meer aan dan wanneer het volwassene literatuur is.

Met Het vuur in mij schreef Erin Stewart een zeer heftig, emotioneel, maar respectvol boek. Ik ben benieuwd wat deze auteur in de toekomst nog meer zal schrijven.