Spannend, maar niet erg verrassend

Let op: deze recensie kan spoilers bevatten over het eerste deel uit de serie: The Perfectionists.

Sara Shepard (1977) is bekend van haar boekenseries 'Pretty Little Liars' en 'The Lying Game'. Beide series zijn succesvol omgetoverd tot tv-series, waarvan Pretty Little Liars toch wel de meest bekende is. The Good Girls is het afsluitende deel in het tweeluik rondom een groepje scholieren op Beacon Heights High.

'Ik zou echt willen dan mensen een keer hun verdiende loon krijgen.'

In het proloog geeft Shepard een beknopte beschrijving van de gebeurtenissen uit voorganger The Perfectionists. Dat is ook de enige introductie die je als lezer krijgt. Het eerste deel uit dit tweeluik eindigde immers met een flinke cliffhanger en Shepard sleept de lezers weer terug naar dat moment. De spanning zit er meteen goed in en het verhaal heeft meteen de aandacht.

De rust lijkt al snel wedergekeerd als de politie zich bezig houdt met de moord op hun leraar. De meiden lijken hun leven op te pakken, maar blijven speculeren wie er achter de moorden op Nolan en Granger zou kunnen zitten. Het gewone leven neemt het weer over en er is meer aandacht voor vriendschappen, thuissituaties, romantische relaties en schoolperikelen.

Ook in dit deel worden de vijf hoofdpersonen – Mackenzie, Ava, Julie, Caitlin en Parker – allemaal gevolgd. De meiden krijgen ieder hun eigen hoofdstukken en er is tijd om hun verhaallijn verder uit te werken. Dit had alleen wel iets uitgebreider gemogen. Het boek is niet al te dik en met vijf hoofdpersonen die elkaar afwisselen is er niet altijd genoeg ruimte om alles te behandelen. Sommige dingen worden daardoor wat oppervlakkig beschreven, terwijl er genoeg interessante aanknopingspunten waren om de zaken wat verder uit te werken.

De spanningen lopen echter hoog op wanneer het niet blijft bij de dood van hun leraar en klasgenoot. Er gebeuren meer vreemde dingen en alles is terug te leiden naar de les filmgeschiedenis waar de meiden gefantaseerd hebben over wie ze zouden willen straffen. Iemand moet hun gesprek hebben opgevangen, want zelfs de details kloppen met hoe ze het besproken hebben. Ze pakken hun zoektocht weer op, maar is iedereen wel helemaal eerlijk?

Het tempo wordt weer opgevoerd en de ontknoping laat uiteindelijk niet lang meer op zich wachten. Origineel is de wending op het einde niet echt te noemen, maar hoewel Shepard diverse hints in beide delen heeft gestopt, zal het voor een deel van de lezers toch als een verrassing komen.