Lezersrecensie
De Tijdontkenner
De Tijdontkenner volgt de mentale worstelingen van hoofdpersoon Erik, een 51-jarige tv-recensent voor een krant. Hij heeft een midlifecrisis, staat aan het randje van een burnout en besluit op een dag niet naar zijn werk te gaan. Gedurende deze dag leert de lezer de hoofdpersoon, door sprongen in verleden, heden en toekomst, steeds beter kennen.
Het boek is opgedeeld in zeer korte hoofdstukken. Dat maakt dat het prettig wegleest. De hoofdpersoon is niet per se sympathiek, maar desondanks blijf je nieuwsgierig om verder te lezen. Hoe de goudvis op verschillende wijzen terugkeert in het verhaal, is mooi gevonden. De omslag is ook erg mooi. Het spelen met de tijd vond ik zelf een goede toevoeging aan het verhaal. Zowel het verspringen in de tijd tussen de hoofdstukjes als in de thematiek in het boek. Postdateren en antidateren, de auteur maakt mooie woorden en zinnen, die stof tot nadenken geven.
Het boek is opgedeeld in zeer korte hoofdstukken. Dat maakt dat het prettig wegleest. De hoofdpersoon is niet per se sympathiek, maar desondanks blijf je nieuwsgierig om verder te lezen. Hoe de goudvis op verschillende wijzen terugkeert in het verhaal, is mooi gevonden. De omslag is ook erg mooi. Het spelen met de tijd vond ik zelf een goede toevoeging aan het verhaal. Zowel het verspringen in de tijd tussen de hoofdstukjes als in de thematiek in het boek. Postdateren en antidateren, de auteur maakt mooie woorden en zinnen, die stof tot nadenken geven.
1
Reageer op deze recensie